بررسی ویژگی های آنتی آمیلوئیدوژنیک و آنتی اکسیدانی نانوذرات نقره سنتزشده با استفاده از عصاره برگ آویشن کوهی (Thymus kotschyanus Boiss)

عصاره آویشن کوهی علاوه بر خاصیت آنتی اکسیدانی مناسب، اثر آنتی آمیلوییدوژنیک فوق العاده ای دارد که از این خاصیت می توان برای درمان انواع بیماری های آمیلوییدوز استفاده کرد. هدف از این مطالعه تولید نانوذرات نقره از عصاره آبی آویشن کوهی (Thymus kotschyanus Boiss)، بررسی آثار آنتی اکسیدانی و مهاری آن بر تولید نانوفیبریل های آمیلوییدی (آلبومین سرم گاوی (BSA) به عنوان یک پروتیین مدل) بود.

این مطالعه به روش تجربی در آزمایشگاه دانشگاه پیام نور استان قم در سال 1401 انجام شده است. ابتدا نانوذرات از عصاره آبی آویشن تهیه گردید و به محلول نیترات نقره AgNo3 (یک میلی مولار) اضافه شد؛ سپس از روش های طیف سنجی (مادون قرمز)، پراکندگی انرژی، پراکندگی نور دینامیکی و میکروسکوپ الکترونی (SEM) برای بررسی ویژگی ها و اندازه نانوذرات استفاده گردید. برای بررسی آثار آنتی اکسیدانی عصاره از روش حذف رادیکال آزاد 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) و برای بررسی میزان تولید نانوفیبریل های آمیلوییدی از روش جذب سنجی کنگورد استفاده شد. ترکیبات شیمیایی عصاره با روش کروماتوگرافی گازی ارزیابی گردید. از آمار توصیفی و آزمون آماری ANOVA برای تجزیه وتحلیل آماری با نرم افزار SPSS vol.23   استفاده شد.

یافته های پژوهش: 

آنالیز فیتوشیمیایی عصاره هفت ترکیب را نشان داد. بیشترین ترکیبات عصاره 4، 5 آلفا-اپوکسی-3- متوکسی (53/43 درصد)، 2-اتیل-پی پریدین-1-متیل (02/31 درصد) و تیمول (65/23 درصد) بودند. طیف (UV-Vis) بیشترین جذب را در 460 نانومتر نشان داد. نتایج SEM تولید نانوذراتی کروی با اندازه 93-70 نانومتر را تایید کرد. غلظت های 8/0 و 1 میلی گرم بر میلی لیتر از عصاره توانست DPPH را بیش از 50 درصد مهار کند. بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی در نمونه حاوی 2 میلی لیتر از محلول نانوذره (نمونه 5)، به میزان 82/56 درصد و بیشترین میزان مهار تولید نانوفیبریل های آمیلوییدی در غلظت 2/0 میلی گرم بر میلی لیتر به میزان 95 درصد مشاهده شد.

به نظر می رسد، نانوذرات سنتزشده خواص آنتی اکسیدانی و آنتی آمیلوییدوژنیک قوی دارند که می توان از آن ها به عنوان آنتی-اکسیدان استفاده کرد.