ارتباط مقاومت حرارتی رویشگاه های پده (Populus euphratica) با ویژگی های محیطی در استان بوشهر

باوجود افزایش امواج گرمایی و حساسیت اکوسیستم های جنگلی در مناطق بیابانی، اطلاعات کمی از رویشگاه های پده در جنوب کشور در دسترس است. مشخصات درختان مادری، و ویژگی های جغرافیایی، اقلیمی و خاکی ده رویشگاه پده در استان بوشهر ثبت گردید. در آبان ماه، چهار درخت از هر رویشگاه انتخاب و 14 قلمه از هر درخت مادری تهیه شد. هفت ماه پس از کاشت، جوانه زنی، ارتفاع نهال و شاخه زایی ثبت و شوک حرارتی با شدت 70 درجه سانتی گراد اعمال شد. چهل روز بعد، زنده مانی، ارتفاع نهال، و تاب آوری اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که به استثنای مشخصه های زنده مانی و تاب آوری، تفاوت معنی داری بین رویشگاه های مورد مطالعه وجود دارد. شاخه زایی با افزایش قطر درختان مادری کاهش، جوانه زنی با افزایش ارتفاع از سطح دریا افزایش، و زنده مانی با افزایش شاخص خطر خشکسالی افزایش یافت. همچنین تاب آوری و ارتفاع نهال ها با بارندگی سالانه و طول جغرافیایی رابطه مستقیم و با تبخیر و تعرق و عرض جغرافیایی رابطه عکس نشان دادند. نتایج تجزیه به مولفه های اصلی نشان داد که در مجموع رویشگاه هایی که از مناطق گرم، با خاک سنگین، و محتوای آهن زیاد و منگنز کم بودند، جوانه زنی کمتر و زنده مانی بیشتری داشتند. همچنین تاب آوری رویشگاه هایی که محتوای فسفر و پتاسیم خاک بالایی داشتند بیشتر بود.