اثربخشی کفی فعال در کاهش اثرات خستگی بر ثبات و تعادل ایستادن میان نیروهای نظامی: یک ارزیابی بیومکانیکی

خستگی بدنی ناشی از فعالیت های سرپایی طولانی مدت، که بین نیروهای نظامی رایج است، با اختلال در کارایی سیستم حسی-پیکری ثبات وضعیتی و کنترل حرکتی را تحت تاثیر قرار می دهد. اعمال ارتعاش مکانیکی زیر آستانه می تواند موجب تقویت حساسیت گیرنده های مکانیکی کف پا و بهبود کنترل حرکتی و تعادل گردد. لذا، در این پژوهش اثربخشی کفی فعال مبتنی بر ارتعاش مکانیکی در کاهش اثرات خستگی بر ثبات وضعیتی بین نیروهای نظامی بررسی شد.

هر یک از 20 مرد جوان و سالم شرکت کننده مطالعه، آزمون های تعادل ایستادن را در سه وضعیت؛ 1) با هر دو پا، 2) روی یک پا و 3) روی یک پا همراه وظیفه ثانویه شناختی برای دو حالت روشن و خاموش بودن سیستم ارتعاش کفی فعال قبل و بعد از پروتکل خستگی روی صفحه نیروسنج انجام دادند. فعالیت عضلات ساق نیز توسط دستگاه الکترومیوگرافی ثبت گردید. شاخص خطی میانگین (مقدار) و شاخص غیرخطی آنتروپی نمونه (ساختار) برای فاصله برآیند جابجایی های مرکز فشار بدن و همچنین درصد نرمال سازی شده سطح فعالیت عضلات (پوش خطی سیگنال) برای تحلیل های آماری استفاده شد.  

تغییرات معنی دار در بیشتر پارامترهای وضعیتی و عضلانی بعد از خستگی نسبت به قبل از آن برای حالت “خاموش” سیستم ارتعاش کفی فعال ثبت شد. اما، اثرات روشن بودن سیستم ارتعاش به صورت عدم تفاوت معنی دار در مقدار و ساختار فاصله برآیند جابجایی های مرکز فشار بدن و همچنین سطح فعالیت مشابه عضلات گاستروکنمیوس خارجی و سولیوس بعد از خستگی نسبت به قبل از خستگی مشاهده گردید.

یافته های ارزیابی بیومکانیکی ما موید اثربخشی اعمال ارتعاش مکانیکی زیر آستانه به کف پا برای بهبود تعادل ایستادن از طریق کاهش پیامدهای منفی خستگی بر پارامترهای ثبات وضعیتی است. بنابراین، پیشنهاد می شود استفاده از کفی فعال توسط نیروهای نظامی با فعالیت های سرپایی طولانی مدت می تواند یک مداخله ارگونومیک موثر، قابل اجرا و در دسترس باشد.