ارائه مدلی برای بررسی تاثیر مولفه های بزرگسالی در حال ظهور بر بهزیستی روان شناختی جوانان با میانجی گری خودپنداره

بزرگسالی در حال ظهور، دوره جدید رشدی است که مولفه های آن بر عوامل مختلف روان شناختی افراد تاثیر می گذارد. هدف این پژوهش، ارایه مدلی برای بررسی تاثیر مولفه های بزرگسالی در حال ظهور بر بهزیستی روان شناختی جوانان با میانجی گری خودپنداره بود. این پژوهش یک مطالعه توصیفی با طرح همبستگی در چارچوب مدل های علی بود. 395 نفر (51 درصد مرد) در محدوده سنی 18 الی 25 سال از میان مراکز آموزشی شهر اهواز (در سال تحصیلی 98-99) که به صورت در دسترس انتخاب شدند، به سیاهه ابعاد بزرگسالی در حال ظهور آرنت (Reifman, Arnett, & Colwell, 2007)، مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف (Ryff, 1989) و آزمون خودپنداره بک (Beck, Steer, Epstein, & Brown, 1990)  به صورت آنلاین پاسخ دادند. از روش تحلیل مسیر برای تحلیل نتایج استفاده شد. نتایج، خودپنداره متوسط و بهزیستی روان شناختی بالاتر از متوسط را نشان داد. نتایج،  تاثیر مستقیم مثبت معنادار قوی مولفه های بزرگسالی در حال ظهور بر خودپنداره (اکتشاف هویت: 272/0؛ فرصت ها/ خوش بینی: 210/0؛ بی ثباتی/ منفی بودن: 318/0؛ تمرکز بر دیگران 245/0؛ تمرکز بر خود 230/0؛ احساس بینابینی: 213/0) و خودپنداره بر بهزیستی روان شناختی 799/0 (01/0>p) را تایید کرد. همچنین، بی ثباتی/منفی بودن 247/0 (01/0>p)، اکتشاف هویت 217/0 (05/0>p) و فرصت ها/ خوش بینی 205/0 (05/0>p) با میانجی گری خودپنداره بر بهزیستی روان شناختی تاثیر داشتند. نتایج نشان داد افراد با تجربه بزرگسالی در حال ظهور، صاحب خودپنداره بهتری شده اند و به همین دلیل بهزیستی روان شناختی در آن ها بهبودیافته است.