کشت بافت و باززایی درون شیشه ای گیاه دارویی Plantago major

استفاده از گیاهان به عنوان دارو پیشینه بسیار قدیمی دارد و در تمام تمدن های گذشته از آن ها به عنوان داروهای گیاهی استفاده می کردند. بارهنگ یکی از جنس های خانواده پلانتاجیناسه و گیاهی دارویی است. بارهنگ کبیر (Plantago major) یکی از با ارزش ترین گونه های این جنس است و متابولیت های ثانویه باارزشی دارد. ریزنمونه های برگ، ساقه و ریشه این گیاه در شرایط درون شیشه ای بر روی محیط (MS) با ترکیب غلظت های مختلفی از تنظیم کننده های رشدی TDZ  و  IBA کشت گردیدند. بعد از چهار هفته، درصد کالوس زایی و باززایی ریزنمونه ها محاسبه شدند. بیشترین درصد کالوس زایی (100%) در سطح 2:1 میلی گرم بر لیتر TDZ: IBA در هر سه ریزنمونه و بیشترین باززایی (100%)  در برگ ها و در ترکیبات هورمونی 1.5:0 میلی گرم بر لیتر TDZ: IBA ، 1 :1.5 میلی گرم بر لیتر  TDZ: IBA بترتیب با درصد باززایی مستقیم (30% و 69.05 %) و 2 :5/1 میلی گرم بر لیتر TDZ: IBA ، 2:1 میلی گرم برلیتر TDZ: IBA  با درصد باززایی غیر مستقیم) 33/83% و 100%) نشان داده شد. غلظت 2:1 میلی گرم بر لیتر TDZ: IBA توانست بیشترین درصد باززایی و کالوس را در هر سه ریزنمونه نشان دهد و بالاترین فراوانی در تعداد شاخه در محیط حاوی 1:2 میلی گرم بر لیتر TDZ: IBA (برگ 67/41) و 2:2 میلی گرم بر لیتر  TDZ: IBA (ساقه 21) و (ریشه 9) مشاهده گردید. گیاهچه های باززا شده برای ریشه زایی به محیط 0.5 میلی گرم بر لیتر  IBA انتقال یافتند و گیاهچه های ریشه دارشده به گلدان های حاوی پیت ماس و پرلیت (80:20%) منتقل شدند و در فواصل منظم با محلول هوگلند و آب مقطر آبیاری گردیدند.  نتایج ما نشان داد که باززایی ها از نوع شاخه های جانبی (Adventitious shoot) هستند و گیاه بارهنگ کبیر پتانسیل بالایی برای باززایی دارد و ریزنمونه برگ این گیاه در مقایسه با ریزنمونه های دیگر باززایی بهتری را نشان دادند.