سیر تطور آموزه مهدویت در اندیشه فیلسوفان و متکلمان سده اخیر حوزه علمیه قم

«ولایت» و «امامت» کانون معارف شیعه است و آموزه مهدویت به دلیل اتصال و انتساب به امام حی و حاضر، همواره در کانون تلاش های علمی و عملی حوزه های علمیه جهان تشیع و بزرگان آن در طول تاریخ بوده است. حکمای حوزه در قرن چهاردهم شمسی، که خود در مرکز تحولات نظری و عینی بوده اند، سعی کرده اند با نظریه پردازی در مورد این آموزه گرانسنگ، ضمن پاسخگویی به شبهات و رفع نیازهای علمی، جامعه شیعه را سرپرستی و هدایت کنند. این پژوهش تلاش دارد با بررسی اندیشه های مهدوی حکمای حوزه علمیه قم، ضمن تحلیل مهم ترین نظریه ها و ابتکارات، سیر تطورات آن ها را بررسی و نقاط عطف آن را واکاوی کند. در این زمینه برجسته ترین آرای متکلمان و فیلسوفان حوزوی در موضوع مهدویت تحلیل شده و سپس سیر تطورات آن، خصوصا در سه عرصه ای که در کانون توجهات و تاملات ایشان بوده؛ یعنی «اثبات وجود امام زمان؟عج؟»، «انتظار» و «آرمان شهر مهدوی» بررسی شده است.