بررسی تطبیقی مولفه های ارتقای سواد زیست محیطی در کشورهای منتخب: درس هایی برای ایران

هدف پژوهش بررسی مولفه های ارتقای سواد زیست محیطی به منظور ارایه پیشنهادات به برنامه ریزان نظام آموزش عالی ایران بود. روش تحقیق تطبیقی- اکتشافی با رویکرد مروری سیستماتیک و برای تجزیه و تحلیل داده ها و ارایه نتایج از روش بردیy استفاده شد. نمونه تحقیق شامل هشت کشور پیشرو در زمینه آموزش محیط زیست یعنی ایسلند، فنلاند، ژاپن، سوییس، ایالات متحده آمریکا، سوید، کانادا و چین می باشند. یافته ها نشان داد که ایسلند و کانادا در انتخاب رویکرد "تدریس ترکیبی دروس زیست محیطی با سایر دروس" مشابه یکدیگر هستند. همچنین فنلاند و سوییس در توسعه و گسترش حوزه آموزش محیط زیست و گرایش های جدید زیست محیطی، فنلاند و سوید در زمینه به روز رسانی مستمر محتوی دروس با نیازها و الزامات زیست محیطی و سوید و چین در زمینه تاکید بر توسعه پایدار مشابه هستند. در رویکرد توسعه پایدار علاوه بر این، ژاپن و ایالات متحده در به کارگیری فناوری و نوآوری های جدید و حمایت و تشویق دانشجویان از طریق تخصیص حمایت های مالی مشابه یکدیگر می باشند . دیگر یافته پژوهش مبین آن است که سوییس و کانادا در حمایت از ایجاد و گسترش دوره های دانشگاهی میان - بلند مدت مشابه یکدیگر هستند. برنامه ها. کانادا، چین و ایسلند از نظر مشارکت فعال و نظارت و ارزیابی مشارکتی برنامه های آموزشی و گروهی برای حل مشکلات زیست محیطی با یکدیگر شباهت دارند.. تفاوت بین کشورها نشان می دهد که ژاپن از مزیت طراحی برنامه جامع آموزش محیط زیست در سطح آموزش عالی و ایجاد نظام هایی برای به اشتراک گذاری تجارب ملی و جهانی برخوردار است، در حالی که تاکید ایالات متحده بر گسترش دانشگاه های سبز و سوید بر توسعه و ارایه آموزش کل نگر پروژه محور است . با توجه به یافته ها، به برنامه ریزان آموزش عالی ایران پیشنهاد می شود برنامه ای کل نگر با رویکردی یکپارچه در زمینه سواد زیست محیطی طراحی نمایند.