تاثیر افشای فراگیر مالی بر عملکرد بانک‎ها: نقش تعدیلی رقابت بازار و ساختار مالکیت

پژوهش های اخیر بیانگر آن است که هرچه شمولیت مالی (فراگیر مالی) بیشتر باشد به رشد اقتصادی و توسعه مالی منتج می شود. به همین دلیل در عصر کنونی همواره یکی از اهداف و مقاصد سیاست گذاران و به طور ویژه سیاست‎گذاران پولی بحث توسعه شمولیت مالی در بانک‎ها است که مورد بحث و تاکید زیادی واقع شده است. با این حال این پژوهش نیز قصد دارد تا به بررسی رابطه بین افشای شمولیت مالی (FI) و عملکرد بانک‎ها با تاکید بر نقش تعدیلی رقابت بازار و ساختار مالکیت بپردازد. روش پژوهش کاربردی و داده‎های آن به روش کتابخانه ای استخراج شده است. برای بررسی هدف اصلی پژوهش سه فرضیه تدوین گردید. قلمرو مکانی پژوهش، کلیه بانک‎های پذیرفته شده در بازار سرمایه تهران و قلمرو زمانی نیز از سال 1391 تا 1399 است. تعداد نمونه پژوهش 15 بانک بوده که از طریق روش غربال‎گری یا حذف سیستماتیک تعیین شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده‎ها از نرم افزار ایویوز و از طریق رگرسیون چندگانه خطی استفاده شده است. نتایج نشان می‎دهد که افشای شمولیت مالی بر عملکرد بانک‎های تاثیر مثبت و معناداری دارد و رقابت بازار می‎تواند نقش تعدیلی در رابطه این دو متغیر ایفا کند. همچنین نتایج نشان داد که مالکیت دولتی بر رابطه بین افشای شمولیت مالی‎ و عملکرد بانک تاثیر معناداری ندارد.