بررسی اثرات اعتبارات تملک دارایی های سرمایه ای و هزینه ای بر نابرابری درآمدی در استان های ایران

نابرابری درآمد، از سیاستهای دولت بویژه تخصیص بودجه به شکلی اساسی اثر می پذیرد. هدف این مقاله بررسی اثرات اعتبارات تملک دارایی های سرمایه ای و هزینه ای بر نابرابری درآمدی در استان های ایران  است. با استفاده از الگوی رویکرد حد آستانه ای ملایم پانل استار (PSTR)  در دوره زمانی 1398− 1379 نشان می دهد؛ متغیرهای اعتبارات هزینه ای و اعتبارات تملک دارایی های سرمایه ای دولت نابرابری درآمد در استان های ایران را به صورت مثبت و معنادارکاهش می دهند.  نتایج این پژوهش هماهنگ با مطالعه میلانویچ، خان و بشیر و وود، دنافریو و همکاران (2019) ، بیشتر فرضیه کوزنتس را تایید می کند که در آن، افزایش اعتبارات هزینه ای و اعتبارات تملک دارایی های سرمایه ای دولت در مراحل اولیه توزیع درآمد را بدتر می کند. اتخاذ سیاست های مکمل از طریق تخصیص منابع مالی و تغییر در سیاستگذاری نابرابری درآمد بین استان ها  راکاهش می دهد.علاوه بر اعتبارات هزینه ای و تملک دارایی های سرمایه ای، سطح آموزش(نرخ با سوادی)، نرخ فعالیت نیروی کار به عنوان متغیر مشارکت در تولید،گسترش تجارت بر کاهش نابرابری استانی موثر بوده است. دولت با سیاست گذاری های هدفمند در توزیع منافع حاصل از تجارت خارجی میان کارگزاران اقتصادی زمینه بهیود توزیع نابرابر درآمدها را فراهم کند.