بررسی همبستگی حساسیت اخلاقی و حمایت از بیمار در پرستاران

 حساسیت اخلاقی به عنوان سنگ بنای اخلاق در پرستاری، زمینه ای را فراهم می کند تا پرستاران بتوانند مراقبت موثر و اخلاقی از بیماران به عمل آورند. یکی از مصادیق مراقبت اخلاقی، توجه به حقوق بیماران و حمایت از ایشان است. مطالعه حاضر با هدف بررسی همبستگی حساسیت اخلاقی و حمایت از بیمار در پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران در شهر ساری انجام شد.

 این مطالعه مقطعی بر روی 140 پرستار شاغل در بخش های داخلی، جراحی و ویژه بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران در شهر ساری در فاصله دی ماه سال 1400 الی اردیبهشت 1401 انجام شد. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های حساسیت اخلاقی Lutzen و همکاران و پرسشنامه حمایت های حفاظتی خدمات پرستاری Hanks استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS 16 تجزیه و تحلیل شدند.

ملاحظات اخلاقی: 

در این مطالعه، اصول اخلاقی شامل حفظ محرمانگی، اخذ رضایت شخصی و آزادبودن شرکت کنندگان در همکاری یا عدم همکاری در روند مطالعه، رعایت گردید.

 میانگین نمره حساسیت اخلاقی 39/7±04/69 و حمایت از بیمار 83/13±71/154 بود که هر دو در حد متوسط بودند. حساسیت اخلاقی و حمایت از بیمار دارای همبستگی مثبت و معنادار بودند (573/0=r و 01/0P<). نتایج آزمون رگرسیون نشان داد حساسیت اخلاقی 3/57 درصد واریانس متغیر حمایت از بیمار را تبیین می کند.

 حساسیت اخلاقی و حمایت از بیماران در پرستاران در حد متوسط بوده و بین این دو ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت. جهت ارتقای پیامدهای مثبت در بیمار، رسیدن به مراقبت مطلوب و عمل به عنوان مدافع بیمار، توجه به حساسیت اخلاقی در پرستاران ضروری می باشد. همچنین توجه به راهکارهای افزایش حساسیت اخلاقی قابل توجه و الزامی به نظر می رسد.