بررسی نقش تعدیل گری تاب آوری و ارتباط آن بر استرس ادراک شده و بارمراقبتی در مراقبین خانوادگی بیماران کووید-19

کووید-19 با شیوع گسترده خود علاوه بر ایجاد اختلال در زندگی بیماران، مراقبین خانوادگی را نیز گرفتار کرده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش تعدیل گری تاب آوری و ارتباط آن بر استرس ادراک شده و بارمراقبتی در مراقبین خانوادگی بیماران کووید-19 در بیمارستان 22بهمن شهرخواف انجام شد.

این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که به صورت مقطعی انجام شد. داده ها از 210 نفر از مراقبین خانوادگی بیماران که بصورت سرشماری وارد مطالعه شدند، جمع آوری شد. در این مطالعه از پرسشنامه های استرس ادراک شده، بارمراقبتی و تاب آوری استفاده شد. داده ها پس از گردآوری با آزمون های t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، رگرسیون و نرم افزار آماری SPSS 16  تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها نشان داد که بین استرس ادراک شده و بارمراقبتی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p <0.001). بین تاب آوری و بارمراقبتی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (p <0.001). همچنین اثر تعاملی دو متغیر استرس ادراک شده و تاب آوری بر بارمراقبتی مثبت و معنادار بود (05/0=p).

با توجه به نقش مهم مراقبین خانوادگی بیماران کووید-19 در حفظ و ارتقای سلامتی بیماران کرونا، برگزاری دوره های آموزشی مشاوره مبتنی بر تاب آوری برای همه مراقبین خانوادگی بیماران کووید-19 با هدف کاهش استرس و بارمراقبتی آنان می تواند به عنوان یک راهکار برای سیاستگزاران، مدیران و برنامه ریزان بهداشتی درمانی مورد استفاده قرار گیرد.