اثر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر کیفیت محیط زیست با تاکید بر نظریه پناهگاه آلودگی در کشورهای عضو اوپک

امروزه دانش و فناوری با زندگی بشر عجین شده است و انتظار براین است که پیشرفت تکنولوژی و میزان نقش آفرینی آن در زندگی روزمره بشر، موجب کاهش آلودگی شود. سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI)  به عنوان یکی از عوامل محرک رشد اقتصادی، باعث تخریب محیط زیست در اکثر کشورهای میزبان شده است (فرضیه پناهگاه آلودگی). با توجه به اهمیت کیفیت محیط زیست و درهم‏آمیختگی زندگی بشر با فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)، این مطالعه جهت بررسی تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات و FDI بر انتشار دی‏اکسید کربن (CO2) به عنوان شاخصی برای کیفیت محیط زیست در کشورهای عضو اوپک طی دوره 2019 - 2008 با روش گشتاورهای تعمیم‏یافته انجام گرفته است. نتایج برآورد بیانگر وجود رابطهU  بین فناوری اطلاعات و ارتباطات و انتشار دی‏اکسید کربن است. هم‏چنین تاییدی بر فرضیه آلودگی زیست محیطی سرمایه‏گذاری خارجی برای کشورهای میزبان است. با توجه به شکل‏گیری دهکده جهانی، انتظار براین است که دولت‏ها به عنوان حامی سلامت جامعه، با اعمال قوانین مدافع تولید پاک و نظارت دقیق برآن، سرمایه‏گذاری خارجی را به سمت استفاده از انرژی پاک و دوستدار محیط زیست هدایت کنند.