شناسایی و اولویت بندی آسیب های شغلی کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی

اورژانس پیش بیمارستانی یکی از مهم ترین و حیاتی ترین بخش های سیستم سلامت می باشد و کارکنان آن اولین افرادی هستند که در شرایط اضطراری از جمله سوانح جاده ای و بلایای طبیعی بر بالین بیمار حاضر می شوند و علی رغم ایفای نقش اساسی در لحظات حساس، آسیب ها و استرس شغلی بالایی را تجربه می کنند. این مطالعه با هدف شناسایی و اولویت بندی آسیب های شغلی نیروهای اورژانس پیش بیمارستانی در مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی استان سمنان انجام شد.

مطالعه حاضر از نوع ترکیبی در دو فاز کیفی و کمی در سال 1396 انجام شد. جامعه پژوهش را 20 نفر از صاحب نظران و کارشناسان خبره در مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی استان سمنان تشکیل دادند. روش نمونه گیری بصورت هدفمند بود. برای جمع آوری داده های کیفی و مشخص کردن متغیرهای مطالعه، از روش مرور متون و تکنیک دلفی و در فاز کمی از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از  SPSS21.0 و نرم افزار 11 Expert Choice استفاده گردید.

بر اساس مرور متون و تکنیک دلفی، آسیب های شغلی نیروهای اورژانس پیش بیمارستانی در 4 گروه جسمی، روحی، خانوادگی و شغلی تقسیم بندی شدند. براساس فرآیند تحلیل سلسله مراتبی عوامل روحی، جسمی، خانوادگی و شغلی با وزن های 540/0، 176/0، 172/0 و 112/0 به ترتیب اولویت های اول تا چهارم را کسب نمودند.

با توجه به اجتناب ناپذیر بودن عوامل استرس زا در کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی، کاهش عوامل ایجاد کننده آسیب های روحی از قبیل کم کردن ساعات کاری، تعدیل شیفت های شب و عصر و برگزاری برنامه های رفاهی بصورت تیمی و همچنین بکارگیری اقدامات احتیاطی در جهت کاهش آسیب های جسمی، ساماندهی مجدد ساختار استخدامی و تصویب قوانین حمایتی مناسب می تواند از بروز آسیب ها بکاهد.