فهرست مطالب
نشریه ارتقای بهداشت نظامی
پیاپی 1 (بهار 1399)
- تاریخ انتشار: 1399/03/12
- تعداد عناوین: 7
-
صفحات 1-3
اپیدمی ویروس کرونا با درگیری بیش از دو میلیون نفر در 204 کشور جهان، اوضاع سیاسی، اقتصادی و اجتماعی جهان را لرزاند. گذشته از مرگ و میرهای بسیاری که به طرز غم انگیزی در پی داشته است، یک موج گسترده بهداشتی درمانی، اقتصادی و اجتماعی از ویرانی ها ناشی از این بیماری رخ داده است. اما جوامع بشری سیستم های پویا و انطباقی هستند که در برابر این بحران مقاومت می کنند. طبیعت بی نظم و ضعیف در هماهنگی، بیش از حد پرهزینه و سود محور سیستم مراقبت های بهداشتی مهمترین دلایلی است که باعث می شود نظام های سلامت در بسیاری از کشورها برای همه گیری آماده نباشد. وجود داروها و تجهیزات تقلبی در دوران اپیدمی بحرانی است که باید با آن مبارزه کرد. بخش بهداشت و درمان ایران، اگرچه در بین مقاوم ترین نظام های منطقه و دنیا شناخته شده است اما ممکن است در جنبه های پیشگیری، تشخیص و درمان بیماران کرونایی به طور مستقیم و غیرمستقیم دچار مشکل شود و در مبارزه با بحران دچار کمبود گردد. کمبود تجهیزات پزشکی، دارویی و آزمایشگاهی مانند لباسهای محافظ و داروها ممکن است باعث شود تا بار بیماری همه گیر و تعداد تلفات افزایش یابد. سرعت شیوع این بیماری و اثرات زیان آور تحریم ها باعث شده است که دسترسی به داروها و تجهیزات نجات بخش کاهش یافته و بر مشکلات از قبل موجود بخش بهداشت در حوزه سلامت افزوده شود. اگرچه به نظر نمی رسد که تاثیر تحریم ها، همانند سلاح های جنگ فیزیکی باشد، ولی اگر بیشتر از این نباشد، بسیار مرگبارتر هستند. به خطر انداختن سلامت جمعیت برای اهداف سیاسی نه تنها غیرقانونی بلکه وحشیانه است. جامعه جهانی بهداشت باید این مجازات ها را جنایات جنگی تلقی کند و به دنبال پاسخگویی این افراد باشد. با توجه به پاندمی کروناویروس و نتایج نگران کننده اپیدمی آن در ایران، جامعه جهانی موظف است در برابر تحریم هایی که به میلیون ها ایرانی آسیب می رسانند، بایستد. شورای امنیت سازمان ملل و ایالات متحده باید موانع تامین تجهیزات پزشکی نجات بخش به ایران را برطرف کنند. در آینده، جامعه جهانی باید تاثیرات احتمالی تحریم ها در مورد کمک های بشردوستانه را پیش بینی کرده و برای جلوگیری از وقوع فجایع بیشتر اقدام کند.
-
صفحات 4-11زمینه و هدف
نیازسنجی آموزشی نیروهای انسانی و برنامه ریزی به منظور آموزش ضمن خدمت کارکنان یکی از الزامات هر سازمان محسوب می شود. این مطالعه با هدف تعیین نیاز های آموزشی کارکنان رسته بهداشت و درمان یک سازمان نظامی انجام گرفت.
روش هااین پژوهش کاربردی از نوع مطالعه توصیفی که به روش ترکیبی(کیفی-کمی) انجام شد. در مرحله کیفی داده های مورد نیاز به عنوان یک مطالعه نیاز سنجی با تحلیل محتوای کیفی اسناد سازمانی و تکنیک دلفی با مشارکت 20 نفر از خبرگان دانشگاه و مسیولین ستادی بصورت نمونه گیری هدفمند به دست آمد. جامعه آماری در فاز کمی شامل: مدیران و کارشناسان صفی بودند که تعداد 100 نفر نمونه به روش هدفمند انتخاب شدند. در فاز کمی به روش پیمایشی با پرسشنامه های محقق ساخته که روایی و پایایی آن سنجیده شده بود؛ نیازهای آموزشی کارکنان رسته بهداشت و درمان تعیین و اولویت بندی شد. داده های جمع آوری شده در فاز کیفی و دلفی با استفاده از روش تحلیل محتوا و در فاز کمی با آمار توصیفی و نرم افزار SPSS تحلیل شدند.
نتایجدر این مطالعه تعداد 73 نیاز آموزشی کارکنان در 5 حیطه بهداشت، پرستاری، پزشکی، دارو و تجهیزات پزشکی و مدیریت در قالب مهارتهای حرفه ای و طب نظامی به ترتیب 22، 16، 15، 5 و 15 عنوان آموزشی احصاء شد. با توجه به اولویت بندی نیازهای کارکنان رسته بهداشت و درمان سازمان مورد مطالعه، در هر حیطه تخصصی اکثر عناوین آموزشی از امتیاز میانگین بالای 3 (از امتیاز 1تا 5) برخوردار بودند.
بحث و نتیجه گیرینیازهای آموزشی کارکنان سیستم سلامت نظامی به مراتب دارای تنوع، گستردگی و پیچیدگی بوده و دارای ویژگیهای خاص می باشند. این نیازهای آموزشی بطور مداوم نیاز به پاسخگویی داشته و لازم است با توجه به تحولات روز افزون دانش و فن آوری ها در علوم و فنون نظامی، رویکردهای آینده و همچنین نیاز های جدید پیش آمده در رابطه با نوع نبردها، آسیب های جنگ افزار ها، توانمندی های دانشی و مهارتی کارکنان به روز و ارتقاء داده شود
کلیدواژگان: کارکنان بهداشت و درمان، سیستم سلامت، سلامت نظامی، نیاز آموزشی -
صفحات 12-21مقدمه
بیمارستان ها نهادهای پیچیده و به طور بالقوه آسیب پذیر هستند، که در شرایط اوژانسی نیاز به توجه فوری دارد. پاسخگویی اورژانسی در واقع از کمک رسانی یا انجام مداخلات حین یا بلافاصله بعد از بلا به منظور حفظ جان و نیازهای حداقل و پایه مردم آسیب دیده است. هدف این پژوهش تعیین عوامل موثر بر افزایش پاسخگویی اورژانسی بیمارستان های آموزشی در مواجهه با حوادث و بلایا بود.
مواد و روش هااین پژوهش با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری در بیمارستان های آموزشی یکی از استان های کشور انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل200 نفر از پرسنل بیمارستان (اداری، بالینی و پشتیبانی) بود. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه ساخته شده بر مبنای چک لیست پاسخگویی اورژانسی سازمان جهانی سلامت (2011)، در ابعاد فرماندهی و کنترل، ارتباطات، ایمنی و امنیت، تریاژ، افزایش ظرفیت، تداوم خدمات حیاتی و پایه، نیروی انسانی، مدیریت پشتیبانی و تدارکات، بازیابی بعد از حوادث و فوریت های پزشکی، برنامه پاسخ اورژانسی بیمارستان برای انواع حوادث، برنامه مدیریت ازدحام در حوادث و بحران ها، سناریو تمرین تلفات انبوه در میان بیمارستان، منابع پاسخگویی اورژانسی و توانایی ها در بیمارستان انجام شد. روایی پرسش نامه از طریق روایی محتوا و پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ(92% r=) سنجیده شد. با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی عوامل موثر بر افزایش پاسخگویی اورژانسی بیمارستان ها شناسایی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و LISREL 8.8 انجام شد.
یافته ها. میانگین پاسخگویی اورژانسی بیمارستان های آموزشی مورد مطالعه در مواجهه با حوادث و بلایا، 2.87 از میانگین 5 نمره بود. بیشترین امتیاز پاسخگویی مربوط به بعد ارتباطات با میانگین 3.21 و بدترین وضعیت پاسخگویی مربوط به برنامه مدیریت ازدحام در حوادث و بحران ها با امتیاز 2.54 بود.
نتیجه گیریپرسشنامه میانگین پاسخگویی اورژانسی بیمارستان های مورد مطالعه در سطح متوسط ارزیابی شد. داشتن برنامه ریزی و ارایه چارچوپی مدون و اجرای آن برای مواجهه با حوادث و بلایا در تمام بیمارستان ها ضروری است. هم چنین نباید از نقش برجسته بیمارستان ها در ارایه خدمات رسانی زمان حوادث غافل ماند و آن را در اولویت برنامه ها و بودجه ها قرار داد.
کلیدواژگان: بیمارستان، پاسخگویی اورژانسی -
صفحات 22-31زمینه و هدف
کسب و بکارگیری مهارتهای ارتباطی برای افرادی که در حوزه بهداشت و درمان فعالیت می نمایند از اهمیت شایانی برخوردار است. یکی از گروه هایی که در محیطهای بهداشتی درمانی در تماس مستقیم با مراجعه کنندگان هستند منشی های درمانگاه می باشند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آموزش در زمینه مهارتهای ارتباطی بر بهبود روابط بین فردی در این گروه از ارایه کنندگان خدمت می باشد.
روش کاردر قالب یک کارآزمایی شاهد دار تصادفی تعداد 48 منشی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. ابزار ارزیابی شامل پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه مهارتهای ارتباطی بود. مداخله آموزشی در قالب 4 جلسه آموزشی یک ساعته با استفاده از روش های مختلف آموزشی از قبیل سخنرانی ، پرسش و پاسخ، نمایش فیلم و اسلاید و ایفای نقش برای شرکت کنندگان در گروه آزمون ارایه گردید و شرکت کنندگان گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت نکردند. پس از دو هفته از اتمام مداخله آموزشی ارزیابی مجدد مهارتهای ارتباطی در هردو گروه صورت گرفت و نتایج قبل و بعد با استفاده از آزمونهای آماری تی زوج و تی مستقل مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایجمقایسه های درون گروهی نشان داد در گروه مداخله نمرات مربوط به همه حیطه های ارتباطی در بعد از مداخله آموزشی نسبت به قبل از آن بطور معنی داری افزایش یافته است(05/0 >P). با این حال هیچ تفاوت معنی داری در مهارتهای ارتباطی مختلف در گروه کنترل مشاهده نگردید. علی رغم عدم وجود تفاوت معنی دار در نمره حیطه های مختلف ارتباطی در قبل از مداخله بین دو گروه، همه حیطه های ارتباطی به غیر از حیطه های "تفسیر و شفاف سازی" و "تشویق و تحسین" در بعد از مداخله بهبود قابل توجهی را در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند.
نتیجه گیریآموزش کوتاه مدت مهارتهای ارتباطی در قالب چند جلسه آموزشی محدود می تواند منجر به بهبود استفاده از مهارتهای ارتباطی در میان منشی های درمانگاه ها گردد. لذا توصیه می شود اثربخشی چنین آموزش هایی در میان سایر گروه های ارایه کننده خدمات بهداشتی درمانی نیز مورد ارزیابی قرار گیرد.
کلیدواژگان: مهارتهای ارتباطی، آموزش، منشی، روابط بین فردی -
صفحات 32-41زمینه و هدف
اورژانس پیش بیمارستانی یکی از مهم ترین و حیاتی ترین بخش های سیستم سلامت می باشد و کارکنان آن اولین افرادی هستند که در شرایط اضطراری از جمله سوانح جاده ای و بلایای طبیعی بر بالین بیمار حاضر می شوند و علی رغم ایفای نقش اساسی در لحظات حساس، آسیب ها و استرس شغلی بالایی را تجربه می کنند. این مطالعه با هدف شناسایی و اولویت بندی آسیب های شغلی نیروهای اورژانس پیش بیمارستانی در مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی استان سمنان انجام شد.
روش بررسیمطالعه حاضر از نوع ترکیبی در دو فاز کیفی و کمی در سال 1396 انجام شد. جامعه پژوهش را 20 نفر از صاحب نظران و کارشناسان خبره در مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی استان سمنان تشکیل دادند. روش نمونه گیری بصورت هدفمند بود. برای جمع آوری داده های کیفی و مشخص کردن متغیرهای مطالعه، از روش مرور متون و تکنیک دلفی و در فاز کمی از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از SPSS21.0 و نرم افزار 11 Expert Choice استفاده گردید.
یافته هابر اساس مرور متون و تکنیک دلفی، آسیب های شغلی نیروهای اورژانس پیش بیمارستانی در 4 گروه جسمی، روحی، خانوادگی و شغلی تقسیم بندی شدند. براساس فرآیند تحلیل سلسله مراتبی عوامل روحی، جسمی، خانوادگی و شغلی با وزن های 540/0، 176/0، 172/0 و 112/0 به ترتیب اولویت های اول تا چهارم را کسب نمودند.
نتیجه گیریبا توجه به اجتناب ناپذیر بودن عوامل استرس زا در کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی، کاهش عوامل ایجاد کننده آسیب های روحی از قبیل کم کردن ساعات کاری، تعدیل شیفت های شب و عصر و برگزاری برنامه های رفاهی بصورت تیمی و همچنین بکارگیری اقدامات احتیاطی در جهت کاهش آسیب های جسمی، ساماندهی مجدد ساختار استخدامی و تصویب قوانین حمایتی مناسب می تواند از بروز آسیب ها بکاهد.
کلیدواژگان: آسیب های شغلی، اورژانس پیش بیمارستانی، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، استرس -
صفحات 42-49مقدمه
ملزومات یگانهای دریایی نیروهای مسلح شامل انواع قایقها، ناوها و شناورهای بزرگ و کوچک می باشند که به طور گسترده در عملیات آموزشی و دفاعی فعالیت دارند. هدف از انجام این مطالعه بررسی مشکلات ارگونومیک و عدم تناسب محیط کار با شرایط جسمانی پرسنل شاغل در شناورهای کوچک نیروهای مسلح و ارایه روش های کنترلی و بهینه سازی بود.
روش کاردر این مطالعه 48 نفر از کارکنان یگانهای شناوری شاغل بر روی شناورهای کوچک دریایی به صورت تصادفی از بین کارکنان منطقه دریایی بوشهر وبندر عباس مورد بررسی قرار گرفتند. جنبه های ارگونومیک اجزای مختلف شناور و تعیین میزان انطباق و عدم انطباق اجزا با مشخصات فردی مورد بررسی قرار گرفت. مشکلات عضلانی اسکلتی مرتبط با کار و میزان اختلالات با استفاده از معاینات توسط پزشک طب کار و پرسشنامه های استاندارد Nordic مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایجمیانگین سنی کارکنان مورد مطالعه برابر با (55/7 =SD) 3/25 سال می باشد و گروه سنی کمتر از 30 سال با 35 نفر(73%) دارای بیشترین فراوانی بود و مابقی (13 نفر) در گروه بالای سی سال قرار داشتند. میانگین قد افراد 1/174 سانتیمتر و میانگین وزن آنها 3/71 کیلو گرم بود. نتایج ارزیابی ارگونومیک با روش QEC نشان داد که اکثر پرسنل شناوری در محدود ریسک بالا برای ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی قرار دارند. با توجه به نتایج بدست آمده از پرسشنامه نوردیک که وجود اختلالات اسکلتی عضلانی توسط خود فرد بیان شده است تعداد 38 نفر (79%) از کارکنان دارای اختلالات اسکلتی عضلانی می باشند و 10 نفر (21%) هیچگونه عارضه ای ندارند.
بحث و نتیجه گیریمشاغل شناوری به ویژه در شناورهای کوچک نظامی عوامل ارگونومی نامناسب باعث ایجاد آسیب و صدمه به پرسنل این شناورها می شوند و این افراد در سطح ریسک بالا برای ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی قرار دارند. ساعتهای کار طولانی و دور بودن از امکانات رفاهی در هنگام گشتهای دریایی از دیگر مشکلات کارکنان این شناورها می باشد.
کلیدواژگان: شناورهای کوچک، جنبه های ارگونومیکی، روش QEC، اختلالات اسکلتی عضلانی -
صفحات 50-56مقدمه
چالش اصلی قرن حاضر در زمینه ی سلامت عمومی، زندگی با کیفیت برتر است. با توجه به افزایش جمعیت سالمندی در کشور این مطالعه با هدف بررسی رابطه سلامت عمومی و کیفیت زندگی در سالمندان در سال 1396 انجام شده است.
روش کارجمعیت مورد مطالعه افراد بالای60 سال سن و حجم نمونه موردمطالعه شامل 233 نفر از سالمندان شهرستان اسفراین و مراجعه کننده به مراکز بهداشتی ودرمانی بود. ابزار گردآوری داده ها با استفاده پرسش نامه ای مشتمل بر سه قسمت بود. بخش اول شامل مشخصات فردی، بخش دوم پرسش نامه سلامت عمومی گلدبرگ شامل 28 سوال و بخش سوم پرسش نامه کیفیت زندگی سالمندان لیپاد بود. تجزیه وتحلیل داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و به کمک آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، و ضریب همبستگی پیرسون انجام شده است.
نتایجمیانگین سنی افراد مورد پژوهش 07/6±06/65 سال بود. اغلب افراد مورد مطالعه مونث (7/65%)، بی سواد (2/65%) و متاهل (8/70%) بودند. میانگین نمرات کیفیت زندگی و سلامت عمومی در سالمندان مورد مطالعه به ترتیب برابر با 74/7±70/46 و 43/11±44/24 بود. یافته های پژوهش نشان داد که با افزایش سلامت عمومی، کیفیت زندگی سالمندان بطور معنی داری افزایش می یابد (r=0.33, p<0.001).
نتیجه گیریبا توجه به نتایج این مطالعه توصیه می شود مدیران بهداشت و درمان در برنامه های آموزشی جامعه به اهمیت سبک زندگی در ارتقای سلامت توجه بیشتری نشان دهند. می توان با آموزش های مداوم و برنامه ریزی شده برای سالمندان در ارتباط با سبک زندگی و سلامت عمومی از شیوع بالا و پیشرفت بسیاری از بیماری ها کاست و بالتبع باعث ارتقای کیفیت زندگی آنان شد.
کلیدواژگان: سلامت، کیفیت زندگی، سالمند، اسفراین
-
Pages 4-11Background and Aim
Human resources training and planning for in-service training is one of the needs of any organization. The aim of this study was to need assessment the training of a military organization's healthcare staff.
MethodsThis is an applied descriptive study in a qualitative-quantitative method. In the qualitative phase, the required data as a needs assessment study were analyzed by qualitative content analysis of organizational documents and Delphi technique with the participation of 20 university experts and staff. The statistical population in the quantitative phase consisted of: managers and experts of the queue, 100 samples were selected by purposive sampling. In a quantitative phase, the researcher-made questionnaires with validity and reliability were surveyed; the training needs of healthcare staff were determined and prioritized. Data collected in qualitative and Delphi phase were analyzed by content analysis method and in quantitative phase by descriptive statistics and SPSS software.
ResultsIn this study 73 training needs of staff in 5 domains of health, nursing, medicine, medicine and medical equipment and management in terms of professional skills and military medicine were given 22, 16, 15, 5 and 15 training titles, respectively. According to prioritizing the needs of the health care personnel of the organization under study, in each of the specialized areas most of the educational subjects had a mean score above 3 (from 1 to 5).
ConclusionThe training needs of military health system staff are highly diverse, expansive and complex and have specific characteristics. These training needs are constantly being addressed and need to be addressed in light of the ever-changing science and technology in military science and technology, future approaches as well as new needs arising from the types of battles, weapons injuries, Upgrading the knowledge and skills of the staff.
Keywords: Healthcare staff, Health System, Military Health, Training Needs -
Pages 12-21Introduction
Hospitals are complex and potentially vulnerable institutions, which requires urgent attention in the circumstances of the accident. Accidental accountability is actually damaged by helping or intervening during or immediately after death in order to preserve life and the minimum and basic needs of the people. This study aimed to hospital preparedness for emergency response in Iran.
Materials and MethodsThis study was performed by using structural equation modeling in hospitals. The study population included 200 people of all hospital personnel. Data collection was done by Hospital Disaster Preparedness Self-Assessment Tool (command and control, communication, safety and security, triage, capacity building, sustainability of vital and basic services, human resources, support and logistics management, post-accident recovery and medical emergencies, program Hospital Emergency Response for various types of incidents, Hedging and Crisis Management, Hospital Emergency Response and Capacity Response Scenarios, Hospital Emergency Response and Emergency Response Scenario). Validity was measured by content validity and reliability of the questionnaire by Cronbach's alpha (r = 92%). Using exploratory and confirmatory factor analysis, were identified the factors affecting hospital preparedness for emergency response in Iran. Data analysis was performed using SPSS 18 and LISREL 8.8 software
ResultsThe average emergency response rate for hospitals in Kermanshah in case of accidents and disasters was 2.87. The highest responsiveness among the components studied was related to communications with an average of 3.21, and the worst response status for the congestion management program in accidents and crises was estimated at 2.54.
ConclusionThe average response rate of the hospitals was evaluated at the medium level. It is essential that planning and providing a chartered account and its implementation for dealing with accidents and disasters in all hospitals is essential. It should also not be forgotten about the role of hospitals in providing incident service, prioritizing programs and budgets.
Keywords: Hospital, Emergency response -
Pages 22-31Background
Adherent to communication skills for those who work in the healthcare field is very important. One of groups who are in direct contact to health consumers are clinic receptionists. The aim of current study was to assess how an education program may improve communication skills in such group of health service providers.
MethodsUsing a randomized controlled trial, forty eight clinic receptionists were allocated to intervention and control groups. Data collection tool is consisted of a demographic section along with a communication skills assessment questionnaire. Educational intervention was held over 4 one-hour sessions using different methods such as lecture, questioning, slide and movie demonstration as well as role playing. No intervention was received by control group. Two weeks after intervention, the communication skills were assessed again and the results were analyzed by statistical methods such as Student and paired t test.
ResultsWithin-group comparisons indicated that at follow up in the intervention group all communication skills’ domains have improved significantly compared to baseline (p<0.05). However, there was no significant difference in term of these skills in control group from baseline to follow up. Despite existing no significant difference in term of communication skills between groups at baseline all communication domains except for “interpretation & clarification” and “encouragement & persuasion” have improved considerably in the intervention group compared to controls.
ConclusionShort-term educations on communication skills through a confined number of sessions may enhance use of communication skills among clinic receptionists. So, it is suggested that effectiveness of such programs are assessed in other healthcare providers.
Keywords: Communication Skills, Education, Receptionist, Interpersonal Communication -
Pages 32-41Objective
The present study aimed to identify and prioritization of injury risk to the EMS technicians of the Disaster and Emergency Medical Management Center in Semnan Province in 2018.
MethodsThis was a cross-sectional and descriptive study conducted in 2018. The study population consisted of all managers and technicians of the Disaster and Emergency Medical Management Center in Semnan Province. A sample of 20 people was selected through purposeful sampling method. The required data were collected using the literature review and Delphi technique. In the quantitative step also the Analytic hierarchy process (AHP) method was used. The collected data were analyzed using SPSS 21.0 and Expert Choice 10.0 software.
ResultsBased on the literature review and Delphi technique results, the occupational injuries to the pre-hospital emergency employees were classified into four groups of physical, psychological, family and occupational injuries. Based on the AHP results, the psychological, physical, family and occupational injuries, with the weights of 0.540, 0.176, 0.172 and 0.11, received the first to fourth priorities, respectively.
ConclusionRegarding the inevitability of stress and uncontrollable stressors, decreasing the causes of psychological injuries through reducing working hours, adjusting night and evening shifts, organizing welfare programs, etc., as well as taking precautionary measures to reduce physical injuries, reorganizing the employment structure, and passing appropriate supportive laws are necessary.
Keywords: Occupational Injuries, EMS, Analytic Hierarchy Process (AHP) -
Pages 42-49Background
The requirements of the armed forces, including naval units, boats, large and small vessels, and ships. The aim of this study was to evaluate the physical condition of the workplace ergonomic problems and the lack of fit personnel in small boats of armed forces.
Methods(QEC) A rapid assessment method, which is one of the valid methods to assess exposure to ergonomic risk factors used in this study. QEC method was used in this study. This comprehensive assessment method provides exposure to ergonomic factors. The 48 employees working on small ships offshore floating units were selected randomly. Ergonomic aspects of the different components of the vessel and determine compliance and non-compliance with the specifications of individual components were studied. Work-related musculoskeletal problems and disorders were evaluated using standardized examinations by a doctor and Nordic questionnaires.
ResultsThe mean age of the study staff 25.3year (SD=7.55). Younger than 30 years with 35 patients (73%) had the highest frequency. The remainder (n=13) in groups of over thirty years. The means height was 174.1 Cm and the weight was 71.3 Kg. QEC method ergonomic evaluation results showed that the majority of staff floating high risk of developing musculoskeletal disorders are limited. According to the results of the Nordic questionnaire, 38 patients (79%) of employees have musculoskeletal disorders and 10 patients (21%) do not have any complications. Flotation and military jobs, especially in small vessels poor ergonomic factors causing damage or injury to personnel float.
Decision:
The people are at high risk of developing musculoskeletal disorders. Noise levels and vibration up with work while standing increases the likelihood of the harm to far. The important problem of the staff was working hours and away from the sea of other amenities on cruise ships are. The fleet that has seats are wooden and dry thick elastic coatings appropriate to reduce the vibration and the impact on the body.
Keywords: Small vessels, ergonomic aspects, QEC method, musculoskeletal disorders -
Pages 50-56Background and Aim
The main challenge of the present century in the public health field is the high quality of life. The purpose of this research was to examine the relationship between public health and quality of life in the elderly in 2017.
MethodsThe studied population was over 60 years old and the sample size consisted of 233 elderly of Esfarayen county referred to health care centers. Data were collected using a three-part questionnaire. The first part included demographic data, the second part included Goldberg public health scale with 28 questions and the third part included Lipad elderly quality of life scale. Data analysis was performed by SPSS, version 16 software using independent t-test, one-way ANOVA, and Pearson correlation coefficient.
ResultsThe mean age of the subjects was 65.06±6.07 years old. Most of the subjects were female (%65.7), illiterate (%65.2), and married (%70.8). The mean scores of quality of life and public health in the elderly were 46.70±7.74 and 24.44±11.43, respectively. The findings showed that with increasing public health, quality of life of elderly significantly increased (r=0.33, p<0.001).
ConclusionAccording to the results of the present research, it is recommended that health and care managers pay more attention to the importance of lifestyle in health promotion in training programs of the society. Continuous and planned training for elderly in relation to lifestyle and public health can reduce the high prevalence and progression of many diseases and could improve their quality of life.
Keywords: Health, Aged, Quality of Life, Esfarayen
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.