بررسی اختلالات اسکلتی عضلانی و ارتباط آن با شرایط ارگونومیکی محیط کار در پرسنل شناورهای کوچک دریایی

ملزومات یگانهای دریایی نیروهای مسلح شامل انواع قایقها، ناوها و شناورهای بزرگ و کوچک می باشند که به طور گسترده در عملیات آموزشی و دفاعی فعالیت دارند. هدف از انجام این مطالعه بررسی مشکلات ارگونومیک و عدم تناسب محیط کار با شرایط جسمانی پرسنل شاغل در شناورهای کوچک نیروهای مسلح و ارایه روش های کنترلی و بهینه سازی بود.

در این مطالعه 48 نفر از کارکنان یگانهای شناوری شاغل بر روی شناورهای کوچک دریایی به صورت تصادفی از بین کارکنان منطقه دریایی بوشهر  وبندر عباس مورد بررسی قرار گرفتند. جنبه های ارگونومیک اجزای مختلف شناور و تعیین میزان انطباق و عدم انطباق اجزا با مشخصات فردی مورد بررسی قرار گرفت. مشکلات عضلانی اسکلتی مرتبط با کار و میزان اختلالات با استفاده از معاینات توسط پزشک طب کار و پرسشنامه های استاندارد Nordic مورد ارزیابی قرار گرفتند.

 میانگین سنی کارکنان مورد مطالعه برابر با (55/7 =SD) 3/25 سال می باشد و گروه سنی کمتر از 30 سال با 35 نفر(73%) دارای بیشترین فراوانی بود و مابقی (13 نفر) در گروه بالای سی سال قرار داشتند. میانگین قد افراد 1/174 سانتیمتر و میانگین وزن آنها 3/71 کیلو گرم بود. نتایج ارزیابی ارگونومیک با روش QEC نشان داد که اکثر پرسنل شناوری در محدود ریسک بالا برای ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی قرار دارند. با توجه به نتایج بدست آمده از پرسشنامه نوردیک که وجود اختلالات اسکلتی عضلانی توسط خود فرد بیان شده است تعداد 38 نفر (79%) از کارکنان دارای اختلالات اسکلتی عضلانی می باشند و 10 نفر (21%) هیچگونه عارضه ای ندارند.

مشاغل شناوری به ویژه در شناورهای کوچک نظامی عوامل ارگونومی نامناسب باعث ایجاد آسیب و صدمه به پرسنل این شناورها می شوند و این افراد در سطح ریسک بالا برای ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی قرار دارند. ساعتهای کار طولانی و دور بودن از امکانات رفاهی در هنگام گشتهای دریایی از دیگر مشکلات کارکنان این شناورها می باشد.