مروری بر مداخلات مبتنی بر اکوپیشن در بیماران مبتلا به اختلالات شدید روانی

اهمیت مشارکت توسط سازمان بهداشت جهانی مورد تایید قرار گرفته است و این مفهوم در سیاست ارایه خدمات بهداشتی گنجانده شده است. در پژوهش ها به اثرات مثبت مشارکت در مداخلات مبتنی بر آکوپیشن در بیماران مبتلا به اختلالات شدید روانی ازجمله اسکیزوفرنی در بخش های حاد و بستری اشاره شده است. هدف مقاله حاضر، مروری بر مداخلات مبتنی بر آکوپیشن در بیماران  مبتلا به اختلالات شدید روانی است.

نوع این مطالعه مرور روایتی است. جست وجو در پایگاه های اطلاعاتی گوگل اسکالر، پابمد، ساینس دایرکت، اسکوپوس، کاکرین، مدلاین، سای اینفو و ات سیکر با کلیدواژه های Severe mental disorder, Serious mental illness, Schizophrenia, Major depression disorder, bipolar disorder, Occupational therapy, Occupation, Occupation-based intervention بدون محدودیت سال انجام شد. عنوان و چکیده 480 مقاله بررسی شدند.

تعداد 12 مطالعه در مرور وارد شدند. 2 مطالعه درزمینه مداخلات مبتنی بر آکوپیشن در بیماران با اختلالات روان پزشکی بستری، 5 مطالعه درزمینه مداخلات مبتنی بر آکوپیشن در بیماران سرپایی و 5 مطالعه در حوزه این مداخلات در بیماران با اختلالات روان پزشکی سرپایی و بستری بوده است. از بین آن ها یکی از این مطالعات به بررسی چالش های موجود در مداخلات مبتنی بر آکوپیشن پرداخته است.

به نظر می رسد مداخلات مبتنی بر آکوپیشن در بیماران شدید روانی در بخش های بستری و سرپایی بیشتر به هدف کاهش علایم مورد استفاده قرار گرفته اند و کمتر اثربخشی این مداخلات جهت حفظ و یا ارتقای عملکرد آکوپیشنی در این جمعیت در نظر گرفته شده است. در طراحی این مداخلات، بیشتر از مدل کانادایی کاردرمانی و مدل بهبودی استفاده شده است. درنهایت برای رسیدن به نتایج بهتر توان بخشی روانی اجتماعی و در جایی که مداخلات مبتنی بر آکوپیشن به افزایش کیفیت زندگی منجر می شود، باید به حل چالش ها در این حوزه پرداخته شود.