تاثیر تمرینات شناختی غیرحضوری بر درد و فاکتورهای روان شناختی افراد دارای کمردرد مزمن غیراختصاصی: یک کار آزمایی بالینی

کمردرد غیراختصاصی مزمن یکی از شایع ترین انواع کمردرد می باشد. باتوجه به پیچیدگی مکانیسم آسیب در این نوع کمردرد، مداخلات و درمان هایی ترکیبی پیشنهاد داده شده است. امروزه در کمردرد نگرش افراد به درد از اهمیت زیادی دارد و تعامل بین ویژگی های بیولوژیکی افراد و جنبه های اجتماعی و روانی را باید در نظر گرفت. باتوجه به پرهزینه بودن مداخلات درمانی حضوری و دسترسی سخت به آزمودنی ها، مطالعات به تمرینات غیرحضوری روی آورده اند. بااین حال، تا کنون اثربخشی مداخلات غیرحضوری بر کمردرد مزمن بررسی نشده است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات شناختی غیرحضوری بر درد و فاکتورهای روان شناختی افراد دارای کمردرد مزمن غیر اختصاصی بود.

تحقیق حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود. در مطالعه حاضر براساس تحقیقات قبلی و با استفاده از نرم افزار جی پاور نسخه 3.1.7 ، 44 مرد و زن دارای کمردرد مزمن غیراختصاصی ازطریق انتشار اعلامیه در مراکز فیزیوتراپی استان تهران و کرج، همچنین انتشار اعلامیه در رسانه های اجتماعی با دامنه سنی 25 الی 55 سال باتوجه به معیارهای ورود و خروج انتخاب و به دو گروه 22 (آزمایش و کنترل) تقسیم شدند. مداخله 12 هفته طی 18 جلسه انجام شد. درد و فاکتورهای روان شناختی به ترتیب توسط مقیاس آنالوگ بصری، پرسش نامه باورهای اجتناب از ترس و پرسش نامه خودکار آمدی از درد ارزیابی شد. برای تجزیه وتحلیل آماری داده ها از آزمون های تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر، تی مستقل و زوجی در سطح معناداری 0/05 استفاده شد.

نتایج نشان داد بین پیش آزمون و پس آزمون گروه غیرحضوری در میزان کاهش درد، خودکارآمدی درد، باور اجتنابی از ترس در فعالیت های بدنی روزانه و شرایط کاری تفاوت معناداری وجود دارد (001/P<0). در گروه کنترل تغییرات درون گروهی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون تفاوت معناداری را نشان نداد. 

به طورکلی براساس نتایج تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که تمرینات غیرحضوری می تواند برای کاهش درد و بهبود فاکتورهای روان شناختی بیماران دارای کمردرد مفید باشد. با استناد به نتایج تحقیق و با در نظر گرفتن شرایط همه گیری بیماری کرونا، از این مداخله می توان برای کاهش درد و  بهبود فاکتورهای روان شناختی افراد با کمردرد مزمن غیراختصاصی بهره برد.