وضعیت سلامت عمومی و سطح فعالیت بدنی زنان باردار شهر بجنورد در زمان همه گیری کووید-19

تغییرات شدید در زندگی روزانه ناشی از بحران همه گیری کووید-19، خطر احتمالی اختلالات روانی را میان زنان باردار افزایش داده است. هدف مطالعه حاضر بررسی وضعیت سلامت عمومی زنان باردار و ارتباط آن با سطح فعالیت بدنی آن ها بود. 

روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش را زنان باردار مراجعه کننده به مراکز درمانی و مراقبتی شهرستان بجنورد تشکیل می دادند. نمونه آماری برابر با جامعه در نظر گرفته شد که با در نظر گرفتن معیارهای ورود، 55 زن باردار به عنوان نمونه آماری انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. ابزار پژوهش پرسش نامه سلامت عمومی و پرسش نامه فعالیت بدنی دوران بارداری بودند. برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد.

میانگین نمرات به دست آمده برای خرده مقیاس های علایم اختلال جسمانی، علایم افسردگی، علایم اختلال کنش اجتماعی و علایم اضطراب و اختلال خواب به ترتیب 11/90، 11/91، 12/97و 16/49 بود که نشان داد نمونه های پژوهش در بسیاری از حوزه های سلامت روان در معرض آسیب قرار داشتند. بین وضعیت سلامت عمومی و سطح فعالیت بدنی زنان باردار ارتباط مثبت و معناداری برابر با (0/54) مشاهده شد (0/00=P). با بررسی رابطه فعالیت بدنی با ابعاد 4 گانه سلامت عمومی نتایج نشان داد فعالیت بدنی با بعد علایم اختلال جسمانی ارتباط منفی و معنادار برابر با (0/61-) و با بعد علایم افسردگی نیز ارتباط منفی و معنادار برابر با (0/33-) داشت. بعد علایم اضطراب و اختلال خواب و بعد علایم اختلال کنش اجتماعی با فعالیت بدنی ارتباط معناداری نداشتند.

پیشنهاد می شود زنان باردار به فعال ماندن و انجام فعالیت بدنی به عنوان راهبردی در تعدیل اثرات روانی در طی همه گیری کووید-19 و قرنطینگی بپردازند.