بررسی تاثیر درمان تحریک مغناطیسی فراجمجمه ای مکرر بر حافظه فعال بیماران آلزایمر

بیماری آلزایمر یک اختلال عصبی شایع است که در مراحل اولیه با از دست دادن خفیف حافظه شروع می شود و به سمت آسیب شدید عملکردهای اجرایی و شناختی گسترده پیش می رود. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر درمان تحریک مغناطیسی فراجمجمه ای مکرر بر حافظه فعال بیماران آلزایمر بود.

در این مطالعه که به صورت نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون و پس آزمون انجام شد، از بین بیماران مبتلا به آلزایمر مراجعه کننده به کلینیک های نورولوژی در شهرستان یزد 30 نفر به صورت در دسترس در محدوده سنی 55 تا 75 سال انتخاب شدند که 15 نفر آن ها در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. امتیاز های آزمون حافظه فعال به وسیله آزمون چند محرک پیشین کامپیوتری، هم از نظر زمان پاسخ و هم از نظر درصد پاسخ صحیح، در 2 نوبت زمانی قبل از درمان و بعد از درمان مقایسه شدند. در گروه کنترل هر بیمار 10 جلسه تحریک ساختگی مغناطیسی مکرر مغز از روی جمجمه (20دقیقه) و در گروه آزمایش هر بیمار 10 جلسه تحریک مغناطیسی مکرر مغز از روی جمجمه (20دقیقه) با فرکانس 10 هرتز در قشر پیش پیشانی پشتی جانبی چپ دریافت کرد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس صورت گرفت. 

تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد امتیاز آزمون حافظه فعال در بیماران آلزایمر هم از نظر زمان پاسخ و هم از نظر درصد پاسخ صحیح در گروه آزمایش و بعد از دریافت تحریک مغناطیسی مکرر مغز در مقایسه با گروه کنترل با تحریک مغناطیسی مکرر مغز ساختگی به ترتیب به طور معناداری کاهش و افزایش پیدا کرده است (0/001=P).

با توجه به نتایج این پژوهش به نظر می رسد تحریک مغناطیسی مکرر مغز از روی جمجمه در قشر پیش پیشانی پشتی جانبی باعث بهبودتوانایی حافظه فعال در بیماران آلزایمر می شود.