تاثیر خلوت و فضای شخصی بر تعاملات اجتماعی در فضاهای باز دانشگاهی

مطالعات و بررسی های صورت گرفته بیانگر مشکلاتی چون عدم تعریف مناسب از فضاهای شخصی، فقدان محرمیت و امنیت، نبود حس تعلق یا حس مکان و ازدحام، در فضاهای دانشگاهی است. این مسیله باعث عدم کارایی و کاهش حضور موثر دانشجویان در فضاهای آموزشی می شد. تعامل و حضور اجتماعی دانشجویان در فرآیند یادگیری، ازجمله عواملی است که می تواند در کارآمدی دانشگاه ها مفید باشد. باوجوداین امروزه سطح تعاملات اجتماعی در فضاهای دانشگاهی کاهش یافته است. مطالعات انجام شده حاکی از آن است که فضا باید واجد کیفیت بصری مطلوبی باشد تا در آن تعاملات اجتماعی صورت پذیرد. ازاین رو هدف از پژوهش حاضر، شناسایی تاثر عوامل خلوت و فضای شخصی بر تعاملات اجتماعی دانشجویان است. روش تحقیق انوع توصیفی-تحلیلی است. گرد آوری اطلاعات با استفاده از منابع و اسناد کتابخانه ای صورت گرفته است. این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت داده ها از نوع کیفی است.