تاثیر فرسایش انرژی روانی بر تصمیم گیری تحت شرایط حواس پرتی در بازیکنان ماهر زن فوتبال

پژوهش حاضر با هدف بررسی فرسایش انرژی روانی، کنترل توجه و تصمیم گیری در فوتبالیست های ماهر زن انجام شد. روش تحقیق نیمه آزمایشی و از نظر هدف کاربردی بود و در چارچوب طرح درون گروهی با پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت. جامعه آماری شامل فوتبالیست های ماهر زن حاضر در لیگ برتر استان تهران در سال 1396 بود. شرکت کننگان 40 بازیکن ماهر زن فوتبال با میانگین سنی 03/2+950/23 سال بودند که سابقه شرکت در مسابقات به مدت هشت سال یا بیشتر دارند. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه فرسایش انرژی روانی و عدم فرسایش انرژی روانی تقسیم شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه سلامت عمومی، نرم افزار استروپ و نرم افزار تصمیم گیری استفاده شد. گروه فرسایش انرژی روانی که قدرت خودکنترلی آن ها با انجام تکلیف قبلی (تکلیف ناهمخوان استروپ[1]) در دو بلوک با 80 کوشش تخلیه شد، تکلیف تصمیم گیری مبتنی بر کامپیوتر شامل 180 تصویر مربوط به موقعیت های مختلف فوتبال را تحت شرایط حواس پرتی انجام دادند. از روش آماری تحلیل مرکب (2×2) با دستور SYNTAX با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد فرسایش روانی موجب کاهش معنی‍دار دقت و افزایش سرعت تصمیم گیری (001/0>P) می شود. با وجود این، گروه عدم فرسایش روانی، افزایش معنی داری را در دقت (003/0=P) و کاهش معنی داری را در سرعت (001/0>P) تصمیم گیری نشان داد. درمجموع می توان گفت ایجاد فرسایش روانی از طریق خستگی ذهنی موجب تخلیه قدرت خودکنترلی می شود و متعاقب آن تصمیم گیری بازیکنان تضعیف می شود.