تاثیر تغذیه تلفیقی کود های زیستی و آلی بر عملکرد، میزان جذب و کارایی فیزیولوژیک فسفر در یونجه همدانی

به منظور بررسی تاثیر تغذیه تلفیقی حاصلخیزکننده های زیستی و آلی بر میزان جذب و کارایی فیزیولوژیک فسفر در یونجه همدانی آزمایشی در شهرستان آران و بیدگل در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار سطح کود زیستی (شاهد، کود نیتروکسین، کود فسفات بارور-2 و ترکیب نیتروکسین و فسفات بارور-2) و چهار سطح کود آلی (شاهد، کود گاوی، کود گوسفندی و کود مرغی) به میزان 10 تن در هکتار بود. نتایج نشان داد که استفاده از کودهای زیستی تاثیر معنی داری بر صفات ارتفاع بوته، وزن خشک ساقه، وزن خشک برگ، نسبت برگ به ساقه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در سطح یک درصد معنی داری داشت. همچنین تاثیر کاربرد کودهای آلی بر صفات ارتفاع بوته، وزن خشک ساقه، وزن خشک برگ، نسبت برگ به ساقه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، کارایی فیزیولوژیک و کارایی مصرف فسفر در سطح یک درصد معنی دار بود. در بین مقایسه میانگین های اثرات متقابل بیشترین کارایی فیزیولوژیک فسفر مربوط به تیمار (عدم تلقیح باکود زیستی + مصرف 10 تن در هکتار کود گاوی) با میانگین 78/35 کیلوگرم دانه تولید شده بر کیلوگرم فسفر مصرف شده و کمترین مقدار کارایی فیزیولوژیک فسفر نیز متعلق به تیمار (عدم مصرف کود زیستی + عدم مصرف کود آلی) بود. بنابراین کاربرد توام کودهای زیستی و آلی که موجب بهبود وضعیت رشد و نمو گیاه شده و تاثیر افزایشی بر اکثر صفات یونجه خواهد داشت، توصیه می گردد.