مبنای قدرت سیاسی: همسنجی فقه امامیه و اندیشه امام خمینی (ره)

موضوع این مقاله مبنای قدرت سیاسی است. در هر جامعه ای قدرت سیاسی امری تاسیسی در حوزه مدنی آن است و بی تردید نیازمند یک مبناست.  پرسش اصلی این پژوهش این است که مبنای قدرت سیاسی در فقه امامیه و اندیشه سیاسی امام خمینی چیست و چه شاخص ها و معیارهایی دارد. این پژوهش در ابتدا مبنای قدرت سیاسی را با مورد مطالعه و بررسی قرار داده است. سپس این مفهوم را در ادبیات نظری فقه امامیه دنبال کرده است. در ادامه، با بررسی دستگاه تیوریک اندیشه سیاسی امام خمینی نشان داده است که این مفهوم پایه و مرکزی چه منزلتی در گفتمان سیاسی ایشان داشته است. سپس با برساختن چند شاخص و معیار، این دو دستگاه فکری را با یکدیگر مقایسه و همسنجی کرده است. این پژوهش به این نتایج رسیده است که قدرت سیاسی در اندیشه امام خمینی یک مبنای دوگانه و ترکیبی دارد که در آن نه تنها عناصری از حاکمیت الهی وجود دارد بلکه مولفه های نظریات پایین به بالای قدرت نیز در آن حاضر است. از سویی دیگر، این مبنای دوگانه و ترکیبی توانسته است در عین حفظ سنت و پایبندی به ارکان فقاهت سنتی اقتضایات جهان مدرن را پاسخگو باشد. روش پژوهش مقایسه ای بوده و شیوه جمع آوری داده ها اسنادی و کتابخانه ای است.