طراحی الگوی روابط علی راهبردهای مقابله با استرس با خطرپذیری و رضایت از زندگی در دانش آموزان پسر دبیرستانی مقطع اول

</span> دوران نوجوانی و مسایل و مشکلات مربوط به این دوره می تواند منجربه استرس شود. پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل روابط علی راهبردهای مقابله با استرس و خطرپذیری با نقش واسطه ای رضایت از زندگی در دانش آموزان انجام شد. </span></span></span>

</span> روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول در پایه نهم تشکیل دادند که در نیمسال دوم 98-1397 شهرستان بابل در حال تحصیل بودند. از میان آن ها 240 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به پرسش نامه راهبردهای مقابله ای (اندلر و پارکر، 1990)، مقیاس رضایت از زندگی (داینر و همکاران، 1985) و مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (زاده محمدی و همکاران، 1390) پاسخ دادند. روش آماری پژوهش، ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری بود که نرم افزارهای </span>S</span>PSS</span> نسخه 22 و </span>A</span>MOS</span> نسخه 22 استفاده شد. </span></span></span>

</span></span></span> ضریب مسیر مستقیم بین راهبردهای مقابله با استرس</span> با خطرپذیری</span></span>، مثبت و معنادار بود (0٫005=</span>p</span>، 0٫22=</span>β</span>). همچنین ضرایب مسیر مستقیم بین راهبردهای مقابله با استرس با </span>رضایت از زندگی</span></span> (0٫001=</span>p</span>، 0٫28-=</span>β</span>) و بین رضایت از زندگی با </span>خطرپذیری</span></span> (0٫001=</span>p</span>، 0٫50-=</span>β</span>) منفی و معنادار بود. </span>مسیر غیرمستقیم راهبردهای مقابله با استرس بر خطرپذیری با میانجیگری رضایت از زندگی، باتوجه به روش برآورد بوت استرپ تایید شد </span>(0٫001</span>></span>p</span>، 0٫</span>220</span>=</span>β</span>)</span>. شاخص های نکویی برازش از برازش مطلوب الگو با داده های گردآوری شده حمایت کردند </span>(0٫95=</span>A</span>GFI</span>، 0٫043=</span>R</span>MSEA</span>، </span>0٫</span>98</span>=</span>G</span>FI</span>، </span>0٫97=</span>C</span>FI</span>، 2٫87</span>=</span>c</span>2</span></sup>/df</span>).</span></span></span>

</span> براساس یافته های پژوهش، خطرپذیری دانش آموزان توسط راهبردهای مقابله ای و رضایت از زندگی قابل تبیین است. استفاده از مهارت های مبتنی بر افزایش رضایت دانش آموزان از زندگی می تواند درجهت شناسایی وضعیت روانی و راهکارهای مقابله ای در شرایط پراسترس به دانش آموزان کمک کند. </span></span></span></span></span>