بررسی اثربخشی درمان ترکیبی هیجان مدار و حل مسئله در کاهش افسردگی و افکار خودکشی مادران با فرزند معتاد

</span> آسیب پذیری روانی اجتماعی مادران درقبال اعتیاد فرزندان بیشتر از سایر افراد است. آسیب پذیری مادران دارای فرزند معتاد می تواند زمینه بروز افکار خودکشی و رفتار خودآسیبی را فراهم کند؛ ازاین رو هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان ترکیبی هیجان مدار و حل مسیله در کاهش افسردگی و افکار خودکشی مادران دارای فرزند معتاد بود. </span></span></span>

</span> روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری را مادران افسرده و دارای فرزند معتاد در کمپ مسیر سبز شهر سبزوار در شش ماهه اول سال 1399 تشکیل دادند. چهل نفر داوطلب واجد شرایط وارد مطالعه شدند و در گروه های بیست نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش پرسش نامه افسردگی بک (بک، 1996) و مقیاس افکار خودکشی بک (بک و همکاران، 1988) بود که در سه مرحله در هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمایش برنامه درمان ترکیبی هیجان مدار و آموزش حل مسیله را در پانزده جلسه هفتگی نوددقیقه ای دریافت کرد. داده ها با استفاده از تحلیل اندازه های تکراری در نرم افزار </span>SPSS</span> نسخه 23 تحلیل شدند. </span></span></span>

</span> درمان ترکیبی هیجان مدار و حل مسیله می تواند تمایل به مرگ (0٫001></span>p</span>)، آمادگی برای خودکشی (0٫001></span>p</span>)، کتمان خودکشی (0٫001></span>p</span>)، افکار خودکشی (0٫001></span>p</span>) و افسردگی (0٫001></span>p</span>) را کاهش دهد. این تاثیر در مرحله پیگیری یک ماهه پایدار ماند (0٫001></span>p</span>). </span></span></span>

</span> نتایج پژوهش حاضر نشان داد، درمان ترکیبی هیجان مدار و آموزش حل مسیله در کاهش افسردگی و افکار خودکشی مادران دارای فرزند معتاد تاثیر دارد؛ بنابراین باتوجه به کارآمدی این برنامه درمانی، پیشنهاد می شود برای کاهش افسردگی و افکار خودکشی مادران دارای فرزند معتاد از برنامه مذکور استفاده شود.</span></span></span></span></span>