بررسی عوامل اجتماعی موثر بر وضعیت کیفیت زندگی زنان در همه گیری کرونا (مطالعه موردی: زنان شهر تهران)

پاندمی ویروس کووید 19، پیامدهای اقتصادی و اجتماعی بسیاری داشته است. هدف پژوهش حاضر، مطالعه تاثیرگذاری بحران کرونا بر وضعیت کیفیت زندگی زنان است. ادبیات نظری کیفیت زندگی، حمایت اجتماعی، نابرابری جنسیتی و نظام نقش، مبنای فرضیه های تحقیق قرار گرفت. فرضیه های تحقیق با استفاده از پرسشنامه های استاندارد کیفیت زندگی، رضایت زناشویی انریچ، حمایت اجتماعی فیلیپس و پرسشنامه محقق ساخته درباره گرانباری نقش و رعایت فاصله فیزیکی، مورد آزمون قرار گرفتند. داده های تحقیق با روش پیمایش و از طریق پرسشنامه الکترونیکی به شیوه اتفاقی و نمونه 397 نفر از زنان متاهل تهرانی، جمع آوری شدند و با نرم افزارهای SPSS و AMOS مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که تاثیر کرونا بر وضعیت کیفیت زندگی زنان، یکسان نیست و عواملی همچون بهره مندی از شبکه حمایت اجتماعی، رضایتمندی از زندگی زناشویی، حضور در شبکه های اجتماعی مجازی به زنان جامعه نمونه تحقیق این امکان را می داد که با وجود گرانباری و فشار نقش در مواجهه با بحران کرونا، کیفیت زندگی خود را حفظ کنند.