تعیین اثربخشی آموزش حافظه کاری هیجانی بر پردازش هیجانی دانش آموزان با نارسایی توجه/فزون کنشی

نارسایی توجه/فزون کنشی، اختلال شایع عصب-رشدی است. این نارسایی در طول عمر مشاهده می شود؛ اما اختلال شایع تر رشد در دوران کودکی به شمار می رود. دراین راستا، به باور بسیاری از پژوهشگران نارسایی توجه/فزون کنشی ناشی از نارسایی در تنظیم و پردازش هیجانات است؛ ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش حافظه کاری هیجانی بر کنش های اجرایی دانش آموزان دارای نارسایی توجه/فزون کنشی انجام شد.

این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با یک گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اردبیل با اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی در سال تحصیلی 2-1401 تشکیل دادند. از بین آن ها سی نفر داوطلب واجد شرایط به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و پس از کسب معیارهای ورود به مطالعه در دو گروه پانزده نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزارهای به کاررفته در پژوهش، مقیاس سوانسون، نولان و پلهام-ویرایش چهارم 2001(مقیاس اسنپ) و پرسش نامه پردازش هیجانی (باکر و همکاران، 2010) بود. آموزش حافظه کاری هیجانی با نرم افزار طی پانزده جلسه 30تا40دقیقه ای تنها برای گروه آزمایش اجرا شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه 26 انجام گرفت. سطح معناداری در آزمون های آماری 0٫05 در نظر گرفته شد.

نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد، آموزش حافظه کاری هیجانی در بهبود پردازش هیجان دانش آموزان با نارسایی توجه/فزون کنشی موثر است (0٫005=p).

به طورکلی می توان گفت، با آموزش حافظه کاری هیجانی، پردازش هیجان در دانش آموزان با نارسایی توجه/فزون کنشی بهبود می یابد؛ براین اساس پیشنهاد می شود، پژوهشگران و متخصصان در کنار سایر روش های درمانی برای بهبود نقص های هیجانی کودکان با اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی، از این برنامه آموزشی به عنوان درمان مکمل کمک بگیرند.