مطالعه کیفی: پیامدهای احساس تنهایی زنان در شیراز

شناسایی احساس تنهایی به منظور پیشگیری از بروز مشکلات عمیق تر ناشی از آن می تواند تاثیر بسزایی بر سلامت خانواده و جامعه بگذارد. هدف پژوهش حاضر، مطالعه کیفی پیامدهای احساس تنهایی زنان در شیراز به قصد شناخت عمیق این پدیده بود.

روش پژوهش، کیفی بود و با استفاده از راهبرد نظریه داده بنیاد با رویکرد عینی گرای استراوس و کوربین (1990) انجام شد. روش نمونه گیری هدفمند بود. جامعه آماری را زنان متاهل و مطلقه و مجرد 30تا55 سال ساکن شهر شیراز در سال 98-1397 تشکیل دادند. نمونه مطالعه شده، 85 نفر، زنان متاهل، مطلقه و مجرد 30تا55 سال و سیزده کارشناس و متخصص مشاوره و روان شناسی بودند. ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. هر مصاحبه بین 10تا35 دقیقه به طول انجامید و اطلاعات در طول یک دوره شش ماهه جمع آوری شد. تحلیل داده ها عبارت بود از: استفاده از کدگذاری باز که از آن مفهوم و مقوله فرعی به دست آمد؛ کدگذاری محوری که ارتباط علی بین مقوله های اصلی حاصل شد؛ کدگذاری انتخابی که مقوله هسته ای به دست آمد.

نتایج در 21 مفهوم و ده مقوله فرعی و چهار مقوله اصلی از مصاحبه ها احصاء شد و عملکرد احساس تنهایی زنان به عنوان مقوله هسته ای و در قالب الگوی مفهومی داده بنیاد تدوین شد. مقوله های فرعی مریض شدن و اختلال خواب و خوردن مربوط به مقوله اصلی آسیب جسمی و مقوله های فرعی حالات نامساعد روانی، نارضایتی، افسردگی خفیف و افت انگیزش مربوط به مقوله اصلی آسیب روانی بود. همچنین خیانت همسر، ازدواج نامناسب و احساس تنهایی بیشتر مربوط به مقوله اصلی آسیب پذیری خانواده و مقوله های فرعی رشد رفتاری و رشد شناختی مرتبط با مقوله اصلی رشد فردی بود.

براساس نتایج، احساس تنهایی منجربه پیامدهای بسیاری از مشکلات ازجمله آسیب جسمی و آسیب روانی و مشکلات خانوادگی می شود که شناسایی پیامدهای مذکور می تواند نقش مهمی در پیشگیری از بروز این مشکلات جبران ناپذیر داشته باشد.