بررسی اثربخشی درمان تلفیقی پذیرش و تعهد با شفقت بر ادراک بیماری، خلق منفی، امیدواری و سازگاری اجتماعی دختران جوان مبتلا به دیابت نوع یک

دیابت تغییرات عمده ای در اغلب سیستم های بدن ایجاد می کند و بروز عوارض فوری یا دیررسی را به دنبال دارد که برای دختران، ننگ شمرده می شود؛ همچنین آسیب های روان شناختی بسیاری را به همراه دارد؛ ازاین رو پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان تلفیقی پذیرش و تعهد با شفقت بر ادراک بیماری، خلق منفی، امیدواری و سازگاری اجتماعی دختران جوان مبتلا به دیابت نوع یک انجام شد.

این پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. نمونه پژوهش را سی دختر جوان داوطلب واجد شرایط، مبتلا به دیابت نوع یک و عضو انجمن دیابت شهرستان نجف آباد در سال 1397 تشکیل دادند که به روش در دسترس وارد مطالعه شدند. سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه پانزده نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش ده جلسه نوددقیقه ای درمان تلفیقی پذیرش و تعهد با شفقت را دریافت کرد. ابزارهای استفاده شده فرم کوتاه پرسش نامه ادراک بیماری (BIPQ) (برادبنت و همکاران، 2006)، پرسش نامه افسردگی بک (BDI-II) (بک و همکاران، 1996)، پرسش نامه اضطراب بک (BAI) (بک و همکاران، 1988)، پرسش نامه امید به زندگی اشنایدر (SLEQ) (اشنایدر و همکاران، 1991) و پرسش نامه شخصیتی کالیفرنیا (CTP) (تورپ و همکاران، 1953) بود. تجزیه و تحلیل آماری، با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره انجام گرفت. سطح معناداری 0٫05 در نظر گرفته شد.

نتایج نشان داد که با کنترل پیش آزمون، بین دو گروه در مرحله پس آزمون در نمرات ادراک بیماری (0٫012=p)، خلق منفی (0٫001=p)، امیدواری (0٫001=p) و سازگاری اجتماعی (0٫001=p) تفاوت معناداری وجود دارد.

درمان تلفیقی پذیرش و تعهد با شفقت بر ادراک بیماری، خلق منفی، امیدواری و سازگاری اجتماعی دختران جوان مبتلا به دیابت نوع یک اثرات مثبتی دارد.