ارزیابی توان دگرآسیبی عصاره آبی و مالچ برگی گیاه اکالیپتوس بر شاخص های مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهچه های خیار (Cucumis sativus var. beith alpha) و علف هرز

تحقیق حاضر، به بررسی و مقایسه اثرات دگرآسیبی عصاره آبی و مالچ برگ اکالیپتوس (globulus Labill. Eucalyptus) بر گیاهچه های خیار (Cucumis sativus var. beith alpha) و علف هرز تاجریزی سیاه (Solanum nigrum L.)، در قالب طرح کاملا تصادفی پرداخت. 21 روز پس از تیمار گیاهچه ها با عصاره های آبی (5، 10، 15 و 20 گرم در لیتر) و مالچ برگی اکالیپتوس (سه و پنج درصد وزنی/حجمی)، برخی صفات مورفولوژیکی، ضریب پایداری غشا، محتوا پرولین و مالون دی آلدیید، همچنین محتوای پروتیین محلول و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان پلی فنل اکسیداز و گایاکول پراکسیداز در گیاهان مورد نظر بررسی شدند. براساس نتایج، هر چند هر دو تیمار عصاره آبی و مالچ برگی موجب کاهش ارتفاع و وزن خشک بخش هوایی و وزن خشک ریشه خیار و علف هرز تاجریزی سیاه (نسبت به شاهد) شد ولیکن مجموع طول ریشه های خیار در زمان تیمار با تمام غلظت های عصاره آبی و مالچ سه درصد افزایش یافت. ارزیابی شاخص پایداری غشا، محتوا پرولین و مالون دی آلدیید نشان داد که تاثیر منفی مالچ برگی (3 و 5 درصد) بر تاجریزی سیاه مهرز است. تیمار با عصاره آبی توانست فعالیت آنزیم های مذکور در خیار را افزایش دهد به طوریکه بیشترین فعالیت آنزیم ها در غلظت 20 گرم در لیتر عصاره آبی مشاهده شد. این در حالی بود که تیمار با عصاره های آبی بر تاجریزی سیاه موجب کاهش محتوای پروتیین محلول و آنزیم های مورد بررسی شد. در مجموع و با تلفیق نتایج مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی پژوهش حاضر می توان بیان داشت که عصاره های آبی در مقایسه با مالچ برگی، توانایی بهتری در مقابله با علف هرز تاجریزی سیاه نشان دادند و شاید بتوان استفاده از این نوع تیمار را برای علف کشی در مزارع سبزی و صیفی پیشنهاد نمود.