پاسخ برخی ویژگی های رشدی و بیوشیمیایی نشاء خیار در بسترهای مختلف کشت به محلول پاشی سرکه چوب

در این پژوهش، تاثیر محلول پاشی سرکه چوب بر ویژگی های رشدی و بیوشیمیایی نشاء خیار در بسترهای مختلف کشت به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در بهار 1401 در گلخانه پژوهشی دانشگاه جیرفت مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل دو نوع بستر کشت (کوکوپیت (75%) + پیت ماس (25%) و پالم پیت (75%) + ورمی کمپوست (25%)) و پنج ترکیب سرکه چوب (شاهد، سرکه چوب بلوط 5/0 و یک درصد و سرکه چوب پسته 5/0 و یک درصد) بود. نتایج نشان داد که بیشترین وزن تر و خشک ریشه و شاخساره، طول ریشه، رنگیزه های فتوسنتزی و اکسین متعلق به نشاءهای رشد کرده در بستر کشت پالم پیت + ورمی کمپوست بود. محلول پاشی سرکه چوب پسته 5/0 و یک درصد به ترتیب در بسترهای کوکوپیت + پیت ماس و بستر پالم پیت + ورمی کمپوست منجر به بیشترین وزن تر ریشه شد. استفاده از سرکه چوب پسته 5/0 درصد در بستر کوکوپیت و پیت ماس در مقایسه با شاهد موجب افزایش وزن خشک شاخساره (8/13 درصد) و نسبت وزن خشک شاخساره به ریشه (4/28 درصد) گردید. کاربرد سرکه چوب بلوط یک درصد در بستر پالم پیت + ورمی کمپوست باعث افزایش طول ریشه (9/51 درصد)، کلروفیل b (3 درصد)، هورمون اکسین (7/24 درصد) و فنل کل (7/21 درصد) نسبت به شاهد شد. در نهایت بر اساس نتایج این پژوهش محلول پاشی با سرکه چوب بلوط یک درصد در بستر کشت پالم پیت + ورمی کمپوست برای تولید نشاء خیار توصیه می شود.