طراحی الگوی آموزش الکترونیک برای دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران: رویکرد ترکیبی

شیوع ویروس کرونا و بحران ایجادشده در دنیا و ضرورت به کارگیری شیوه آموزش الکترونیک در چنین شرایطی ضمن پاسخگویی به نیازهای آموزشی جامعه پزشکی، راه حل نوینی برای همسو شدن با تغییرات آموزشی جهانی برای دانشگاه های علوم پزشکی در کشور ایران است. این مطالعه باهدف طراحی الگوی آموزش الکترونیک برای دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران انجام شده است.

این مطالعه با رویکرد ترکیبی در سال 1400 انجام شد. با استفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی و با مشارکت 26 نفر از خبرگان حوزه آموزش الکترونیک، الگوی آموزش الکترونیک برای دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران تدوین شد. نرمال بودن داده ها با آزمون KS تعیین شد، آلفای کرونباخ کل، محاسبه و مقدار آن برابر با 0.98 است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی با استفاده از نرم افزار SPSS 22، و مدل سازی معادلات ساختاری (تحلیل عاملی تاییدی) با استفاده از نرم افزار LISREL 8.8 بهره گرفته شد.

الگوی مذکور در 5 بعد و16 مولفه و 162 شاخص طراحی گردید. ابعاد پنج گانه شامل: بعد سیاست گذاری (شامل مولفه های ملی و بین المللی)، بعدزیرساخت ها (شامل مولفه های فن آوری، پشتیبانی، حقوقی و اخلاقی، آموزش پژوهی)، بعدساختار (شامل مولفه های مدیریت، طراحی، اجرا، ارزیابی)، بعدآموزش (شامل آموزش بالینی، آموزش مداوم، آموزش سلامت)، بعدمنابع (شامل مولفه های مالی، انسانی، دانشی یا محتوا) می باشد.

نتایج مطالعه حاضر منتج به طراحی الگوی آموزش الکترونیک در دانشگاه های علوم پزشکی تهران شد که می تواند مسیر حرکت دانشگاه های علوم پزشکی را برای دستیابی به آموزش الکترونیک، رشد و توسعه آن تسهیل نماید تا همگام با برنامه های آموزش عالی حوزه سلامت، برای پیاده سازی طرح تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی گام های موثرتری برداشته شود.