بررسی و تحلیل دو حکمت متشابه از نهج البلاغه درباره زنان

نهج البلاغه یکی از منابع مهم اسلامی است و تبیین کلام امام علی(ع) نقش مهمی در معرفی شخصیت آن حضرت دارد. این مقاله با هدف تحلیل حکمت «المراه عقرب حلوه اللسبه» و حکمت «المراه شر کلها و شر ما فیها انه لابد منها» نگارش یافته است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با چشم پوشی از سندیت و شان صدور، به بررسی نسخه ای، ترجمه ای و زبانی این دو روایت و نظرات شارحان همت گماشته است. آن گاه با در نظر گرفتن محکمات و تکیه بر مباحث زبان شناسی، جهت دستیابی به خوانشی صحیح تلاش کرده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که امام علی(ع) همواره ارزش ویژه ای برای زنان قایل بوده و دو حدیث مذکور، جهت پایبندی به مسیولیت ها و در مقابل گرفتاری های زندگی صادر شده اند. دریافت های نادرست از این دو روایت ریشه در عوامل گوناگون، از جمله نبود ترجمه های دقیق، بی توجهی به جایگاه کلی زنان در نهج البلاغه و به مخصوص اهتمام نداشتن به مباحث زبانی دارد.