«مراقبت از سلامت دهان : از تمرکز ویژه تا کمرنگ یا مفقود»تجارب اساتید و اعضای هیات علمی رشته پرستاری از آموزش سلامت دهان به دانشجویان مبتنی بر برنامه درسی مقطع کارشناسی پرستاری: یک مطالعه کیفی

یکی از راه های پیوند دادن سلامت دهان به سلامت عمومی بدن، گسترش نیروی کار سلامت دهان با آموزش پزشکان، پرستاران و سایر متخصصان غیر مرتبط با دندان پزشکی، جهت شناخت ریسک های بیماری های دهان می باشد هدف این مطالعه کیفی بررسی محتوای سلامت دهان در برنامه درسی پرستاری از دیدگاه اعضای هیات علمی پرستاری بود.

مصاحبه نیمه ساختاری با 14 نفر از اعضای هیات علمی دانشکده پرستاری در شهرهای مختلف ایران انجام شد. داده ها با تحلیل کیفی استقرایی با استفاده از روش الو و کینگاس و نرم افزار MAXQDA (2020) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت..

تحلیل داده ها منجر به ظهور و استخراج 662 کد، 19 زیرطبقه و 6طبقه ی عمومی شد. طبقات عمومی شامل«توجه به اهمیت ارایه مراقبت های دهان و دندان در دروس نظری-عملی و کارآموزی پرستاری»، «توجه به انواع روش های ارزیابی مهارت های ارایه مراقبت های دهان و دندان»، «سلامت دهان به عنوان یکی از نشانگرهای سلامت و بهبودی بیمار»، «تاثیر تشخیص و پیگیری سریع مشکلات دهان و دندان بر سیر بالینی»، «سلامت دهان و دندان بیماران: در حاشیه مراقبت»، «نقص در ساختار و فرهنگ سازمانی ساماندهی مراقبت های دهان و دندان» می باشند. طبقه اصلی حاصل از انتزاع کلی داده ها و طبقات عمومی،  «مراقبت از دهان و دندان: از تمرکز ویژه تا کم رنگ یا مفقود» بود.

نتایج مطالعه نشان داد در آموزش دانشجویان پرستاری، سلامت دهان و دندان مددجویان در بعضی از قسمت های مورد تمرکز ویژه قرار گرفته و در اغلب قسمت ها کم رنگ و یا مفقود است. مشارکت کنندگان، سلامت دهان ودندان بیماران را در حاشیه ی مراقبت ها دانسته و نقایص ساختاری و فرهنگی موجود در ساختار آموزشی و بیمارستان ها را عاملی جهت عدم ارایه ی مراقبت های دهان و دندان کارا و اصولی دانستند. بر اساس نتایج مطالعه حاضر توجه بیشتر به مراقبت از سلامت دهان و دندان در ارایه آموزش های نظری، عملی و بالینی به دانشجویان پرستاری ضرورت دارد.