اثربخشی درمان شناختی رفتاری در زنان باردار در خطر افسردگی پس از زایمان

افسردگی پس از زایمان، شیوع بالایی از اختلالات روانی را در بین مادران به خود اختصاص داده است، اما در مورد درمان آن، تلاش های اندکی با رویکرد های شناختی - رفتاری انجام گرفته است بنابراین هدف از انجام این مطالعه بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری در زنان باردار در خطر افسردگی پس از زایمان بود. روش پژوهش: روش تحقیق این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل است. زنان باردار بدون تشخیص افسردگی در این مطالعه شرکت کردند که به دو گروه تقسیم شدند: گروه در معرض خطر افسردگی (CBT) و یک گروه شاهد (بدون درمان). درمان پیشگیرانه شامل شش جلسه ی CBT بود که به طور هفتگی برگذار می شد. پرسش نامه ی سنجش پیامد (QQ-45) در تمام جلسات به کار رفت. مصاحبه ی کوتاه بین المللی اعصاب و روان و پرسشنامه افسردگی بک براساس سه موقعیت به کار رفت. تحلیل های آماری نهایی با رگرسیون پواسون اجرا شد. نتایج نشان داد که شیوع افسردگی پس از زایمان در گروه در معرض خطر ابتلا %5.5 و در گروه شاهد % 2.2 بدون هیچگونه تفاوتی بین گروه ها بود (PR 1.66 95% CI 0.44-6.18). میانگین های QQ-45 به تدریج در طی جلسات درمان کاهش یافتند که این نشان دهنده ی پیشرفت درمانی بود. آموزش یک عامل، هم در ارتباط با علایم افسردگی پس از زایمان و هم در ارتباط با کارایی بیشتر درمان بود. استفاده از درمان شناختی رفتاری کوتاه مدت توسط متخصصان بهداشت روان در پیشگیری از علایم افسردگی پس از زایمان موثر است.