توصیف فرآیند و برآیند آموزش و حمایت از خودمدیریتی دیابت در مراکز خدمات جامع سلامت و کلینیک های دیابت استان اصفهان

توانمندسازی بیمار و حمایت از خودمدیریتی به واسطه آموزش، کلید کنترل دیابت است. چالش مورد نیاز بررسی و تحلیل جدی، ارزیابی فرایند آموزش و حمایت از خودمدیریتی در سطح مراکز ارایه دهنده خدمات دیابت است. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت آموزش دیابت با استانداردهای آموزش و حمایت از خودمدیریتی دیابت در مراکز خدمات جامع سلامت و کلینیک های دیابت استان اصفهان انجام شده است.

واحدهای آموزش دیابت 20 مرکز خدمات جامع سلامت و 11 کلینیک دیابت در استان اصفهان حجم نمونه را تشکیل دادند. ابزار گردآوری اطلاعات چک لیستی با 107 گویه بود که به روش مشاهده و بررسی 170 پرونده کاغذی/الکترونیک بیماران مبتلا به دیابت تکمیل گردید.

در بیش از دو سوم پرونده های مراکز /کلینیک های دیابت، ارزیابی های اولیه نه انجام و نه ثبت شده بود. در 5% پرونده ها نیازسنجی آموزشی ثبت شده و در نزدیک 100 درصد پرونده ها، برنامه ریزی آموزشی ثبت نشده بود. در بیش از یک سوم پرونده ها (5/%36)، آموزش رژیم غذایی همان یک بار در موقع تشکیل پرونده ثبت شده بود. در 3.4% پرونده ها، ارزشیابی اثربخشی آموزشی ثبت شده و در سه چهارم پرونده ها (75/78%)، پشتیبانی و حمایت مداوم برای خودمدیریتی ثبت نشده بود.

بین وضعیت آموزش و حمایت از خودمدیریتی دیابت و استانداردهای فرآیندی و برآیندی DSMES در واحدهای آموزشی تحت پوشش معاونت های بهداشت و درمان استان شکاف معنی داری وجود دارد. این شکاف به طور جدی و منفی بر نتایج این رویکرد تاثیر می گذارد.