بررسی استدلال وهابیان به قرآن در باب سماع موتی

توانایی ارواح اموات بر شنیدن و اطلاع یافتن از سخن زندگان در دنیا، ازجمله موضوعات مورد انکار وهابیت است. وهابیان برای اثبات ادعای خود به آیاتی چون إنک لا تسمع الموتی إن تدعوهم لا یسمعوا دعاءکم...(و همچنین به داستان عزیر نبی  و ماجرای بی خبری انبیا از این دنیا در زمان مرگشان، استدلال کرده اند. این در حالیست که خوانش وهابیان از آیات یادشده از دلالت این آیات بیگانه بوده و در میان عالمان مذاهب اسلامی بی سابقه است. آیه إنک لا تسمع الموتی طبق تفسیر رسول اکرم $ ربطی به ناتوانی ارواح اموات بر شنیدن ندارد، آیه إن تدعوهم لا یسمعوا دعاءکم...( مرتبط با بتان است و از محل بحث متباین است، داستان عزیر نبی% هم تنها بر این دلالت می کند که حضرت عزیر% از زمانی که مرده بود و در این دنیا نبود، چیزی به یاد نیاورد، نه اینکه چیزی نشنیده باشد، لذا نفی شنیدن نمی کند و درنهایت بی خبری انبیا به معنای نشنیدن مردگان نیست، بلکه نهایتا عدم علم را ثابت می کند و عدم علم با عدم سماع متفاوت است.