وهابیان و چالش مجاز

سخنان وهابیان درباره تاویل و مجاز یکدست نیست، بلکه همواره با نوعی از آشفته گویی و تضاد همراه است. وهابیان ابتدا وقوع هرگونه تاویل در نصوص شرعی و به تبع آن وقوع مجاز در قرآن و لغت را منکر شده اند، پس از آن دریافته اند که انکار مجاز در لغت و قرآن پیامدهای سوء و مصیبت باری در پی دارد، چراکه استعمال تمامی الفاظ قرآن در معانی حقیقی شان، به تناقض و فساد در معانی قرآن ختم می شود، بدین ترتیب برای رهایی از آثار شوم انکار مجاز، راه حل هایی را پیشنهاد کرده اند. برخی از وهابیان ایده «اسلوب در زبان عربی» و برخی دیگر «توسعه در لغت عرب» را به عنوان راه حل پیشنهاد کرده اند؛ لکن این دو راه با چند اشکال جدی همراه است. حقیقت آن است که این راه حل ها در عمل با اعتقاد به وجود مجاز، یکی است، به همین دلیل برخی از محققان معاصر وهابیت به این نتیجه رسیده اند که دعوای بین منکران و مثبتان مجاز، چیزی جز نزاع لفظی نیست و حتی برخی از وهابیان بر این نظر شده اند که مجاز به غیر از آیات صفات در دیگر آیات قرآن و لغت عرب نیز وجود دارد و حتی در برخی از موارد آیات صفات را نیز تاویل می کنند.