تعریف سرمایه گذاری در قراردادهای خارجی و رویه قضایی بین المللی با تاکید بر آرای ایکسید

اساس استقرار داشتن و تداوم هر قاعده حقوقی، حفظ شدن پویایی آن در گذر زمان می باشد و هر قاعده ای که توان منطبق شدن با واقعیتهای درونی و پیرامونی خویش را دارا نباشد، به ناچار دچار رکود می گردد. مفهوم سرمایه گذاری خارجی یکی از فرصتهای مهم در زمینه حاصل شدن پیشرفت در زمینه های متعدد در ارتباط با پروژه‎های کشورها در ابعاد مختلف بوده و در قوانین بین المللی و قوانین داخلی هر کشور، سازوکارهای قانونی مشخصی برای این موضوع تعیین شده است. این مفهوم با گذشت زمان، ابتدا در چارچوب ادبیات مختلف و متنوع معاهده های بین المللی که بر تعداد آنها افزوده می گردد، مورد تعریف و تبیین واقع گردیده است. افزایش روزانه معاهده های بین المللی در زمینه سرمایه گذاری خارجی منتج به گسترده تر شدن روابط بین دولتها و به تبع آن، حادث شدن اختلافهای بیشتر بین آن ها می گردد. در همین زمینه، این سوال مطرح می گردد که سرمایه گذاری خارجی دارای چه تعریفی است و رویه قضایی با تاکید بر آرای ایکسید، چگونه بر سرمایه گذاری خارجی اثر می گذارد؟ 

این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است.

داوری به عنوان یک شیوه مناسب برای حل وفصل اختلافات تجاری به شمار می آید. کنوانسیون واشنگتن به عنوان سند موسس مرجع داوری ایکسید، هیچگونه تعریفی از مفهوم سرمایه گذاری بیان ننموده و این مرجع با اتکای بر تکنیکهای تفسیر متفاوت، تلاش در زمینه احراز نمودن معنای سرمایه گذاری داشته و این موضوع سبب اختلافات نظر بسیاری حول موضوع سرمایه گذاری شده است.