واکاوی نوآوری های سازمانی شهید ستاری در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

یکی از پیش نیازهای نوآوری سازمانی به عنوان نوعی مزیتی برترساز، وجود رهبر نوآور و حامی نوآوری است. این پژوهش، نوآوری های سازمانی شهید منصور ستاری در نیروی هوایی ارتش ج.ا.ا. را بازشناسی و طبقه بندی کرده است.

روش شناسی: 

این پژوهش کاربردی با رویکرد کیفی و راهبرد تحلیل مضمون انجام شده است. منابع اطلاعاتی پژوهش شامل متون و اسناد و مدارک ثبت شده در خصوص شهید ستاری است که به صورت هدفمند، انتخاب و با کمک ابزار شبکه مضامین، تحلیل و گزارش شدند. برای ارزیابی قابلیت اعتماد یافته ها از روش توافق درون موضوعی دو کدگذار استفاده شد. برای اطمینان از صحت مقوله سازی های انجام شده نیز از خبرگان نظرخواهی و اصلاحات مورد نیاز اعمال شد.

مهم ترین نوآوری های سازمانی ایشان در چهار طبقه کلی دسته بندی شدند: نوآوری های رزمی و عملیاتی (مانند طرح ریزی مبتکرانه عملیات های جنگی، شبکه سازی سامانه های پدافند هوایی، چابک سازی پدافند هوایی، طرح ریزی جنگ نامتقارن هوایی)، نوآوری های زیرساختی (مانند تاسیس دانشگاه هوایی، ساها و مجتمع اوج نهاجا، بازطراحی ساختار نهاجا)، نوآوری های علمی و فناورانه(مانند طراحی و ساخت هواپیماهای جنگی، ارتقای خودکفایی نهاجا، و به کارگیری شبکه ای صنایع) و توسعه سرمایه های انسانی نوآور (مانند ترویج فرهنگ خودکفایی، مدیریت استعدادها و نخبگان، طرح های مدیریت دانش و تجربه).

رهبری نوآورانه شهید ستاری به عنوان پیشران اصلی ترویج نوآوری سازمانی در نهاجا زمینه ساز به کارگیری خلاقانه و هم افزای توانمندی های هوایی در دوران خدمتگزاری ایشان و پس از آن در نهاجا شده است. شناخت این نوآوری ها می تواند دانش ارزشمندی برای ترویج نوآوری سازمانی و توسعه رهبری نوآورانه به عنوان پیشران حیاتی نوآوری فراهم سازد.