اثرات پلاسمای غنی از پلاکت بر تظاهرات بالینی و التهابی در مدل تجربی کولیت اولسراتیو

کولیت اولسراتیو یک بیماری التهابی روده است که عواملی از قبیل استعداد ژنتیکی، فاکتورهای محیطی و عملکرد نامتناسب سیستم ایمنی مخاطی در پاسخ به فلور میکروبی روده در این بیماری دخیل هستند. پلاسمای غنی از پلاکت یکی از مشتقات حاصل از خون است که خاصیت ضد التهابی و بازسازی کننده سلولی دارد. مطالعه حاضر جهت بررسی اثر ضد التهابی پلاسمای غنی از پلاکت بر تظاهرات بالینی و التهابی در مدل تجربی کولیت اولسراتیو صورت پذیرفت.

در این مطالعه تجربی، از موش های نر نژاد BALB/c استفاده شد که به 4 گروه 10 تایی تقسیم شدند که شامل، گروه سالم (کنترل منفی)، گروه کولیت بدون درمان (کنترل مثبت)، گروه کولیت دریافت کننده PRP و گروه کولیت دریافت کننده سولفاسالازین، است. کولیت با تزریق درون رکتومی 100 میکرولیتر اسید استیک 4 درصد در تمام حیوانات به جز گروه کنترل منفی ایجاد شد. برنامه درمانی پس از القای کولیت و ظهور علایم آغاز گردید. موش ها 15 روز پس از آخرین تزریق آسان کشی شدند و میزان معیار فعالیت بیماری و فاکتورهای التهابی بررسی گردید.

نتایج نشان داد که معیار فعالیت بیماری، شدت التهاب و هم چنین مقادیر MPO، NO، بیان و تولید سایتوکاین های IL-1β، IL-6 و TNF-α، بیان ژن های التهابی COX2 و iNOS در گروه های درمانی به نسبت گروه کولیت بدون درمان کاهش معناداری یافته است.

نتایج نشان داد که پلاسمای غنی از پلاکت دارای اثرات ضد التهابی مطلوبی در بیماری کولیت اولسراتیو بوده و بعد از ارزیابی های تکمیلی می تواند به عنوان یک درمان کمکی به همراه داروهای مورد مصرف در درمان بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو مورد استفاده قرار گیرد.