نقش تشخیصی اولتراسونوگرافی در ارزیابی علل وقوع آسیت در سگ ها

 آسیت به عنوان تجمع مایعات در شکم شناخته می شود. مهم ترین علایم آن بزرگ شدگی شکم و عوارض حفره صفاقی می باشد.

هدف از این مطالعه بررسی نقش تشخیصی اولتراسونوگرافی در ارزیابی علل وقوع آسیت در سگ ها می باشد. 

در این مطالعه مقطعی گذشته نگر، 21 قلاده سگ از نژادهای مختلف شامل 12 سگ نر و 9 سگ ماده با میانگین سنی 0/49±6/70 سال و میانگین وزنی 3/65±24/37 کیلوگرم مورد ارزیابی قرار گرفتند. هریک از این سگ ها که به بخش رادیولوژی ارجاع می شدند توسط رادیولوژیست تحت اولتراسونوگرافی کامل از محوطه شکمی قرار می گرفتند و بدین ترتیب تشخیص علت آسیت گزارش می شد. البته رادیولوژیست هیچ اطلاعی از تاریخچه، نشانه های کلینیکی و یافته های آزمایشگاهی نداشت. بعد از اینکه تشخیص قطعی علت آسیت مشخص می شد با تشخیص اولتراسونوگرافی مقایسه و حساسیت، ویژگی و دقت آن بررسی می شد.

بیشترین علت بروز آسیت ناشی از بیماری های کبدی، کلیوی و بدخیمی ها بود. ویژگی کلی در تعیین علت بروز آسیت 97/8 درصد، حساسیت 91/1 درصد، دقت 94/4 درصد، ارزش پیش بینی مثبت 97/8 درصد و ارزش پیش بینی منفی 91/1 درصد بود.

نتیجه گیری نهایی: 

 براساس این مطالعه، سونوگرافی می تواند به عنوان ابزار اصلی در تشخیص مراحل اولیه آسیت استفاده شود. در مواردی که نمی توانیم علت اصلی را تشخیص دهیم، این روش به استثنای عوارض کبدی و کلیوی، در تشخیص بعدی کمک می کند. ضمن آن که از روش های تهاجمی مثل نمونه برداری، لاپاروسکوپی و غیره جلوگیری می کند و بدین ترتیب باعث کاهش دوره درمان، کاهش استرس بیمار و تسهیل کار دامپزشک معالج می شود.