بررسی نقش درمانی عسل در تاریخ (مطالعه مروری)

 عسل به عنوان یکی از مهم ترین فراورده های دارویی زنبور عسل از گذشته تاکنون مورد توجه بسیاری از اقوام و ادیان بوده است. در طب سنتی شرقی نظیر آنچه در ایران، چین و هند رونق داشته، به ویژگی های ترمیم زخم، رفع بیماری های گوارشی، انرژی زایی و تقویت قوای بدن و... از عسل اشاره شده است. همچنین اقوام مختلف نظیر مایا در آمریکای جنوبی، یونان، مصر باستان و سایر ملل از عسل به عنوان شیرین کننده، درمان کننده و حتی خراج و ماده ای برای داد و ستد یاد شده است که ارزش این فراورده را نشان می دهد.

 در این مطالعه که یک بررسی کتابخانه ای و مروری می باشد، به بررسی نقش درمانی عسل در درمان بیماری ها در اقوام و ادیان مختلف بر اساس داده های منابع علمی خارجی پرداخته شده است.

ملاحظات اخلاقی: 

در این پژوهش اصل امانت داری در انتشار مطالب از منابع علمی رعایت گردیده است.

 به طور کلی می توان گفت بدون استثنا در تمامی منابع تاریخی اعم از متون مذهبی یا علمی از عسل به عنوان ماده ای شفابخش با قابلیت درمان بیماری های مختلف اشاره شده است. همچنین در بعضی از منابع مذهبی شرقی یا غربی از عسل یا زنبور عسل به عنوان ماده و موجودی ارزشمند و مقدس یاد شده است.

 در منابع طب سنتی و متون مذهبی عسل عامل شفا و درمان بیماری ها می باشد. همچنین در عصر حاضر به عسل توجه ویژه ای شده و در کشورهای اروپایی علاوه بر نقش تغذیه ای به اشکال مختلف دارویی فرموله و به بازار عرضه شده است. در این پژوهش بیشتر به جنبه دارویی و تاریخی عسل در ملل و اقوام مختلف پرداخته شده است.