ارزیابی تاثیر تجویز منظم فاکتورهای انعقادی بر میزان درد مفصلی و ابعاد کیفیت زندگی بیماران مبتلا به برخی اختلالات خونریزی دهنده

انعقاد خون فرآیندی است که مانع ازدست رفتن خون می شود. کمبود فاکتورهای انعقادی بصورت ارثی یا اکتسابی موجب اختلال در این مسیر و اتلاف خون می شود. کمبود فاکتورهای انعقادی XIII و هموفیلی نوع A در منطقه سیستان و بلوچستان نسبت به سایر نقاط ایران شایع تر می باشد به همین سبب بررسی وضعیت این گروه از بیماران از جهت دریافت منظم فاکتورهای انعقادی و تاثیر آن بر کیفیت زندگی ایشان ضروری به نظر می رسید. 

شیوه ی مطالعه:

 در این مطالعه مقطعی که از نوع توصیفی-تحلیلی بوده، تعداد 36 بیمار مبتلا کمبود فاکتورهای خونی ثبت نام نمودند، که نهایتا 35 بیمار بعد از کسب رضایت آگاهانه وارد مطالعه شدند. بیماران در 5 گروه دسته بندی شدند.

میانگین سنی (سال) در گروه هموفیلی A (15/8±25/16) و B (9/3± 14/8)،  وگروه های کمبود فاکتورهای انعقادی VWF  (8/7± 1/15)، XIII (2/4± 5/15) و IX (5/11±0/19) بود. میانگین کیفیت زندگی در گروه A (9/14 ± 3/81)  به سبب دریافت منظم فاکتور انعقادی نسبت به گروه های B (25± 0/50) و IX (1/24±5/47) اختلاف معنی داری داشت (P<0.05). بعلاوه، این متغیر اختلاف معنی داری را در گروه XIII (2/29±2/79) نسبت به گروه های B (25±50/0) و IX (1/24±5/47) نشان داد (05/0>P).

 بطور کلی میانگین این شاخص در زنان (10 نفر) (26/2± 72/5) نسبت به مردان (26 نفر) (24/5± 61/1) بیشتر بود. میانگین شاخص بصری درد نیز در افراد گروه A (0/4 ± 1/3)  نسبت به گروه های B (0/43± 3/5)، IX (0/9±7/8)، XIII (0/4±4/0) و VWF (0/38±3/2) اختلاف معنی داری داشت (0/05>P).

  این مطالعه نشان داد که بیماران مبتلا به هموفیلی A و کمبود فاکتور XIII از وضعیت مناسب تری در میزان درد مفصلی و ابعاد کیفیت زندگی برخوردار بودند.