مقایسه اثربخشی هیپنوتراپی مبتنی بر شفقت و درمان بر تعهد و پذیرش بر شدت درد زنان مبتلا به سرطان سینه در شهر یاسوج
زمینه و هدف:
سرطان پستان یکی از شایعترین سرطانها در جوامع بوده و یک سوم کلیه سرطانها در زنان را به خود اختصاص میدهد. سرطان پستان به عنوان دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان شناخته میشود، لذا هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه اثربخشی هیپنوتراپی مبتنی بر شفقت و درمان بر تعهد و پذیرش بر شدت درد زنان مبتلا به سرطان سینه در شهر یاسوج بود.
روش بررسی:
این مطالعه بالینی در سال 1401 به صورت پیشآزمون پسآزمون با دو گروه آزمایش و گروه گواه انجام شد. جامعه آماری آن شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعهکننده به بیمارستان شهید جلیل شهر یاسوج بود، جهت انتخاب زنان گروه نمونه از روش نمونهگیری در دسترس استفاده شد. در این تحقیق از مقیاس دیداری شدت درد (VAS) که یک مقیاس یک محور است، استفاده شد. دادههای جمعآوری شده با استفاده آزمونهای آماری کوواریانس چند متغیره، تی مستقل، تی زوجی، لوین، تست تعقیبی، آزمون تعقیبی LSD و شاپیرویلک تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها:
نتایج در مورد مقایسه اثربخشی دو روش هیپنوتراپی مبتنی بر شفقت با درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر شدت درد زنان مبتلا به سرطان سینه در شهر یاسوج نشان داد، تفاوت معنیداری بین میانگین نمرات پسآزمون شدت درد در بین زنان مبتلا به سرطان سینه وجود دارد (05/0>p). بنابراین میتوان گفت، بین میزان تاثیرگذاری دو روش هیپنوتراپی مبتنی بر شفقت با درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر شدت درد زنان مبتلا به سرطان سینه تفاوت معنیداری وجود دارد (05/0>p). آزمون تعقیبی، با سطح معنیداری 001/0 و اختلاف میانگین80/1، تفاوت معنیداری را بین میزان اثربخشی روش هیپنوتراپی مبتنی بر شفقت با درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر شدت درد را نشان میدهد.
نتیجه گیری:
سرطان پستان یکی از تهاجمیترین تومورهااست و دلیل اصلی مرگ و میر سرطان در زنان است. بنابراین، تشخیص زودرس و پیش آگاهی برای افزایش زنده ماندن و کاهش میزان مرگ و میر در طولانی مدت ضروری شده است؛ بنابراین با توجه به نتایج این پژوهش، مراکز مشاوره میتوانند برای بهبود وضعیت روانی بیماران مبتلا به سرطان، از دو روش هیپنوتراپی مبتنی بر شفقت با درمان تعهد و پذیرش استفاده کنند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.