بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد استیون هیز با تاکید بر رویکردهای توجه آگاهی، پذیرش، تعهد و تغییر رفتار بر پرخاشگری، انعطاف پذیری روان شناختی و خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی نوجوانان

دوره ی نوجوانی دوره ای مخاطره آمیز در زمینه انتخاب شغل و آینده است، چون همه ویژگی های اصلی شخصیت و علایق و تمایلات شغلی، ارزش های کاری و انتخاب مسیر شغلی در این دوره شکل می گیرد. لذا این پژوهش با هدف، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد  استیون هیز با تاکید بر رویکردهای توجه آگاهی، پذیرش، تعهد و تغییر رفتار بر پرخاشگری، انعطاف پذیری روان شناختی و خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی انجام شد.

روش پژوهش :

 روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه نوجوانان دختر شهر یزد بودند که در سال تحصیلی 1401-1402 در مقطع دوم متوسطه مشغول به تحصیل بودند و از این تعداد، 2 گروه 15 نفری به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مداخله و گروه کنترل تقسیم شدند و به پرسشنامه پرخاشگری باس و پری، پرسشنامه انعطاف پذیری روان شناختی توسط هیز و پرسشنامه خودکارامدی تصمیم گیری شغلی بتز و تایلور در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. آزمودنی های گروه آزمایش تحت آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به صورت گروهی (در قالب آموزش و مهارت)، به مدت 2 ماه هفته ای 1 جلسه 60 دقیقه ای قرار گرفتند، اما در این مدت به گروه کنترل هیچ آموزشی داده نشد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تک متغیره و سطح معنی داری 05/0< p و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تحلیل آماری قرار گرفت.

بر طبق نتایج درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پرخاشگری، انعطاف پذیری روان شناختی موثر نبود ولی بر خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی با سطح معناداری کمتر از 1 درصد موثر است ولی در مقایسه با گروه کنترل اثربخش بوده است (01/0≤p).

بنابراین، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد  با توجه به ماهیت آموزش مهارت ها بر سلامت روان و تصمیم گیری دانش آموزان موثر بوده است.