بررسی انواع تشبیه در شعر معاصر عرب با رویکرد به سروده های نازک الملائکه

نازک الملایکه به عنوان یکی از بنیان گذاران شعر آزاد، از نظریه پردازان شعر نو و همچنین از شاعران صاحب سبک در ادبیات معاصر عربی به شمار می رود. نازک در شعر خود از عناصر بلاغی برای برجسته سازی مضمون و تاثیرگذاری بیشتر بر خواننده، بهره برده است. تشبیه یکی از ارکان بلاغی می باشد که سایر صورت های بلاغی از آن نشات گرفته است. در مباحث بیانی، اولین عامل تصویرآفرین، آرایه تشبیه است؛ به گونه ای که می توان آن را ساده ترین و ابتدایی ترین نوع صور خیال به حساب آورد؛ زیرا فهم و درک آن برای ذهن از دیگر صورت های خیالی آسان تر است. نازک الملایکه در سروده های خود به نحو کارآمد و موثری از ابزارهای بلاغی بهره برده است. او به شیوه های گوناگون، با بهره گیری از تشبیه، اندیشه های خود را به خواننده منتقل ساخته و تشبیه را با تصاویر و هنرنمایی های ویژه ای مقرون ساخته است. این پژوهش به شیوه توصیفی و تحلیلی و با ابزار کتابخانه ای به بررسی کارکرد تشبیه و انواع آن در سروده های نازک الملایکه پرداخته است. همچنین از رهگذرهای مختلف از لحاظ طرفین حسی یا عقلی بودن، از نظر ارکان و غیره، تقسیم بندی نموده، ظرایف و لطایف این تصویر هنری، واکاوی شده است. نتایج پژوهش، بیانگر آن است که تشبیه بعد از آرایه استعاره، پرکاربردترین صنعت ادبی در شعر نازک می باشد و از بین انواع تشبیه، تشبیه بلیغ، پربسامدترین نوع تشبیه است.