برنامه راهبردی روستای هدف گردشگری ماخونیک براساس مدل دیوید

گسترش گردشگری روستایی به عنوان بخشی از بازار گردشگری ابزار مهمی برای توسعه همه جانبه جوامع روستایی است که می تواند نقش مهمی در متنوع سازی اقتصاد جوامع روستایی ایفا کند و زمینه ساز ایجاد فرصت های جدیدی در این نواحی باشد. در مقاله حاضر با استفاده از مدل برنامه ریزی استراتژیک دیوید به تعیین نقاط قوت و ضعف، فرصت و تهدیدهای موجود برای توسعه روستای هدف گردشگری ماخونیک واقع در استان خراسان جنوبی پرداخته شد.

روش شناسی: 

این پژوهش از نوع کاربردی بوده و در سال 1400 در روستای ماخونیک انجام شد. جامعه آماری دو گروه از خانوارهای روستایی ساکن در روستای ماخونیک و گردشگران و مسیولان دستگاه ها و نهادهای مرتبط با روستا بودند. برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. برای تهیه پرسش نامه به مطالعه منابع علمی، مصاحبه با مسیولان دستگاه ها و نهادهای مرتبط با گردشگری روستایی و نیز وضعیت منطقه مورد مطالعه از نظر توسعه گردشگری روستایی پرداخته شد. لیستی از استراتژی های پیشنهادی تهیه شد و این عوامل در قالب یک پرسش نامه 47 گویه ای با استفاده از طیف 5 گزینه ای لیکرت تنظیم شد. برای تعیین راهبردها از مدل دیوید مبتنی بر مدل SWOT استفاده شد.

ارزیابی عوامل داخلی (مجموع نمره نهایی 29/2) بیانگر آن بود که نقاط ضعف گردشگری روستای ماخونیک از نقاط قوت گردشگری آن بیشتر بوده و راهبردهای کلان باید به گونه ای تدوین شود که بتوان این نقاط ضعف را برطرف نمود. استنتاج ماتریس ارزیابی عوامل خارجی (مجموع نمره نهایی 47/2) بیانگر این بود که فرصت های فراروی گردشگری منطقه، بیشتر از تهدیدات پیرامون آن بوده و در نتیجه راهبردهای کلان برای گردشگری منطقه باید به گونه ای تدوین شود که بتوان از فرصت های محیطی به نحو احسن استفاده نمود.

راهبردهای پیشنهادی برنامه ریزی گردشگری روستای ماخونیک به ترتیب شامل محافظه کارانه (WO)، تدافعی (WT)، تهاجمی (SO) و راهبردهای رقابتی (ST) هستند و برنامه ها و طرح های موثر در رسیدن به این استراتژی ها ارایه شد تا با اجرای درست و به موقع این برنامه ها شاهد افزایش گردشگر به روستا و توسعه آن شویم و سهم مهمی در اقتصاد استان را شاهد باشیم.