ارتباط رفتارهای تغذیه ای و رضایت از زندگی بیماران دیابتی نوع دو

امروزه، بیماری دیابت یکی از مهم ترین معضلات بهداشتی درتمام کشورها است که می تواند تقریبا تمام گروه های سنی را تحت تاثیرقراردهد. رفتارهای تغذیه ای و رضایت از زندگی در مراقبت و درمان بیماری دیابت تاثیر دارد. هدف از انجام این مطالعه تعیین رفتار های تغذیه ای و میزان رضایت از زندگی بیماران دیابتیک نوع دو  بود.

این مطالعه توصیفی مقطعی روی 280 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از یک وزنه ی استاندارد، یک متر اندازه گیری، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه رضایت از زندگی SWLS و چک لیست سنجش رفتارهای تغذیه ای جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS  نسخه 26 و سطح خطای 0/05 با استفاده از آزمون های تی نمونه های مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون  تجزیه و تحلیل شد.

 میانگین رفتارهای تغذیه ای 7/57±55/91 و میانگین رضایت از زندگی5/31±22/03 بود. بین رضایت از زندگی و رفتارهای تغذیه ای رابطه ی مستقیم و معنی دار وجود داشت. رفتارهای تغذیه ای با سن بیماران رابطه ی معکوس و معنی دار و با مدت زمان ابتلا به دیابت رابطه ی معکوس و معنی دار داشت. میانگین رفتارهای تغذیه ای در مردان، افراد کارمند و تحصیل کرده با درآمد کافی، بیشتر بود.

بین رفتار های تغذیه ای و میزان رضایت از زندگی در بیماران دیابتی مورد مطالعه ارتباط مثبت و مستقیم مشاهده شد. پیشنهاد می گردد در تحقیقات آتی عوامل موثر بر رفتارهای تغذیه ای و رضایت از زندگی در بیماران مبتلا به دیابت به ویژه در زنان مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان مداخلات آموزشی موثر را برای اصلاح رفتارهای تغذیه ای و بهبود رضایت از زندگی در این بیماران برنامه ریزی نمود.