بررسی ارتباط کیفیت خواب و سطح قند خون در دانشجویان مقطع کارشناسی علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان

خواب یکی از مهم ترین چرخه های شبانه روزی است. اختلالات متابولیک به خصوص دیابت می تواند کمیت و کیفیت خواب را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از این پژوهش تعیین ارتباط کیفیت خواب با میزان سطح قندخون است.

روش پژوهش: 

در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تعداد 613، دانشجوی دختر و پسر به صورت تصادفی خوشه ای طبقه ای از میان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1400 انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از دوپرسشنامه مشخصات فردی (میزان سطح خون) و پرسشنامه استاندارد خواب پیتزبرگ استفاده گردید. داده ها با بهره گیری از نرم افزار SPSS نسخه 16و به کمک روش های آماری توصیفی(فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و استنباطی  در سطح معناداری 05/0 <p تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج تحقیق نشان داد که بیشترین گروه سنی، سن بیست و یک (45/30 درصد) بود که 65/59 درصد از دانشجویان دختر و بقیه پسر بودند. از نظر وضعیت تاهل 7/57 درصد دانشجویان، متاهل بودند. نیمی از دانشجویان از کیفیت خواب نامناسب رنج می بردند. میانگین مدت زمان خواب نیز نسبت به سایر خرده مقیاسها از درصد بالاتری برخوردار بود. دانشجویانی که کیفیت خواب بدی را گزارش کرده بودند، کنترلی بر روی سطح قند خود نداشته اند. همچنین دانشجویانی که کیفیت خواب خوبی را تجربه نموده بودند، سطح قندشان را خوب کنترل نموده بودند و ارتباط بین کیفیت خواب دانشجو با قند خون شان معنی دار بود.

بر اساس نتایج مطالعه می توان گفت کیفیت خواب در ابتلا  به دیابت نقش دارد، دانشجویان گروه پزشکی نیز چون کیفیت  و کیفیت خواب  را به دنبال شب بیداری و کشیک های شبانه تجربه می کنند در معرض ابتلا به دیابت و عوارض آن هستند. بنابراین می توان گفت  با آموزش های لازم در این راستا به دانشجویان  ازنوسونات قند خون به دنبال اختلالات خوایب تاحدودی پیشگیری نمود.